Een uitgedoste duizendkoppige menigte met stralende gezichten afkomstig uit alle hoeken en gaten van het land, marcheerde met quasi militaire discipline keurig in de rij. Het was een heuse parade. De manifestatie heeft van begin tot einde 5 uren in beslag genomen. De crowd management was een sterk staaltje van organisatie.
Rust!
Het publiek raakte niet verhit. Er werd niet tekeer gaan tegen de politieke oppositie. Er werd niet gescholden. Personen die uit de pas liepen en Chan en/ of andere politieke opponenten in de mond namen werden daarop aangesproken: “rust!” De instructies werden gewillig opgevolgd.
NDP-familie aangelegenheid
Het was ogenschijnlijk een NDP-familie aangelegenheid. De open uitnodiging naar de bevolking om in algemeen belang massaal op te komen tegen het ‘wanbeleid van de regering’ is niet beantwoord. Sympathiserende politieke partijen en andere organisaties waren niet zichtbaar vertegenwoordigd. Alleen NDP-sprekers betraden het podium.
Vervroegde verkiezingen
De bijeenkomst was fysiek en inhoudelijk tot in de puntjes georkestreerd en gearrangeerd. Niet de leider van de Revolutie, maar NDP-voorzitter Desi Bouterse trad tijdens de protestmanifestatie op het podium. Revolutionaire krachttermen werden achterwege gelaten. In plaats daarvan werd dialoog aangedragen. Er werd gezinspeeld op vervroegde verkiezingen.
De vos
“Als de vos de passie preekt, boer let op uw ganzen”, was een van de eerste reacties die volgde op de toespraak van politicus Bouterse. “De splijtzwam aan het woord. De meester in verdeel- en heerspolitiek wil zich rond de tafel wringen om te doen waar hij sterk in is anderen overdonderen en bedonderen.”
Loze kreet
De voelhoorn werd voor, tijdens en na de NDP-protestmanifestatie van 26 februari uitgestoken om de koers van de paarse partij volgt af te tasten. Idealisten menen, dat de revolutie aan het vervagen is. “De revolutie is verworden tot een loze kreet. Tijdens de protestmanifestatie werd de revolutie als het ware niet aangekaart. De politiek van de NDP heeft niets meer van haar oprichtingsidealisme”, aldus een burger met en Che Guevara-baret op.
PNR
“De militaire staatsgreep werd vanaf dag één geromantiseerd en gebombardeerd tot ‘revolutie’. De buitenparlementaire nationalistisch/linkse oppositie met de Partij Nationalistische Republiek (PNR) als trekker zorgde voor, de politieke kleur, een ideologie.”
Rood/zwart
“De PNR vereenzelvigde zich met de kleurcombinatie rood/zwart. Rood de kleur waarmee progressieven, communisten, socialisten, zich karakteriseren. De 25 februari- en de Stanvaste Beweging, voorlopers van de NDP hadden in hun banier rood als teken van de progressieve aard gehad voordat paars de sfeer vertroebelde.”
Rode rakkers
“De PNR van Bruma deed zich gelden. Met sympathie van andere ‘rode rakkers’ werd de revolutie Cubaanse stijl geïntroduceerd. De arbeiders en landbouwers zouden het voor het zeggen hebben. Er werden volks comité en volksmilitie gecreëerd om de revolutie te beschermen. Dat is allemaal verleden tijd. ”
Onbeschroomd
“De Partij Nationalistische Republiek waarvan woordkunstenaar Dobru prominent deel van uitmaakte, heeft zich vanaf het begin van de militaire overname doen gelden. Ik ben onbeschroomd. Het sterrenbeeld is gunstig. Maart, de geboorte maand van Dobru (Robin Ewald Raveles), lieveling van de revolutie staat voor de deur. Volgens mij een symbolisch geschikt moment om met nadruk op te komen tegen wanbeleid en armoede.”
Krabbenhol
“Maart is vernoemd naar de oorlogsgod Mars. Ik heb er vertrouwen in, dat NDP-krijgers in deze maand opgezweept kunnen worden voor de strijd. Zij zouden kunnen tonen wat zij in hun mars hebben. Helaas is de revolutie vervallen tot een krabbenhol.”
Interne machtsstrijd
“Niemand kan ontkennen dat de interne machtsstrijd, na het verkiezings debacle van 2020 remmend werkt op heroriëntatie die moet volgen. De onstabiele interne NDP-situatie heeft er ongetwijfeld mee te maken, dat de NDP- geen vol gas kan geven en daarom geen straatacties voert. De partij is niet zeker van haarzelf.”
Pril begin
“Ik heb de linkse ideologie niet laten varen? Ik ben nog steeds de mening, toegedaan, dat er een breed front tegen armoede en ellende, een progressieve volksbeweging nodig is om sociale rechtvaardigheid in Suriname te bewerkstelligen. Het linkse gedachtengoed van velen is theorie maar hoe breng je het in praktijk? Ik zie de protestmanifestatie van de NDP niet als hoogtepunt in het verzet tegen ondeugdelijk landsbestuur. Het is slechts een pril, maar goed begin om te komen tot een beter leven in Suriname.”, luidt een enthousiaste NDP-beschouwing.
NDP c’est moi
“D.D. Bouterse mag terecht zeggen: NDP c’est moi. De bijna tachtigjarige heeft een heel leven achter de rug die hem gevormd heeft tot wie hij nu is. Binnen de NDP wordt het als oneerbiedig beschouwd om iemand anders dan Bouterse voor te stellen als voorzitter van de partij. Deze aangelegenheid wordt niet openlijk besproken. Dat neemt niet weg, dat er meerdere personen zijn die het voorzitterschap ambiëren.”
De toekomstige NDP-voorzitter
“Ondervoorzitter Ramon Abrahams die meer militair is dan politicus wordt gezien als een pretendent naar de troon. Te oordelen naar zijn opstelling en verdiensten voor de partij is het goed mogelijk, dat hij de toekomstige voorzitter wordt. Het is opvallend, dat Suriname zijn politieke leiders hun fouten graag vergeeft. Misstappen en misdaden hebben geen consequenties tot gevolg. Politici kunnen zich over de rug van het volk heen verrijken, leugens vertellen, verkeerde en verdraaide feiten etaleren, misdaden plegen en daarmee wegkomen.”
HD
