Elk land is er trots op als hij met eigen inzet, tot ontwikkeling komt. Dat Suriname veel bodemrijkdommen heeft, is een feit. We zijn echter wel rijk onder de grond, maar zeer arm boven de grond. Deze rijkdommen hadden het land moeten ontwikkelen, maar dat is jammer genoeg niet gebeurd. Omdat we zelf geen deskundigheid in huis hadden om die rijkdommen uit de grond te halen, hebben we deskundigheid binnengehaald. Het is erop uitgedraaid dat we vele bodemrijkdommen hebben, maar er niet zelf over beslissen. We zijn dus financiële slaven in de wurggreep van financiële slavernij. Het land dat ons het meest in de financiële wurggreep heeft, is China. Het hing zelfs van hun instemming af of we IMF-hulp kregen. De regering Bouterse heeft juist de twee landen die fataal zijn voor ons land binnengehaald namelijk China en Rusland.
Vele arme landen, zoals Afrika, kampen met ditzelfde probleem. Ze kunnen niet zelf beslissen over hun bodemproducten. Dat is echter niet hun keuze. De keuze is ze als ‘t ware opgedrongen omdat ze zo hun schulden aan rijke landen, die ze zogenaamd wilden helpen, konden afbetalen. Zo zijn de grondstoffen in hun land geplunderd door buitenlandse multinationals. Ze zijn in de wurggreep van een economie die hen geen ontwikkeling brengt, maar die parasiteert op de arbeid en de natuur van hun land.
Landen komen in een schuldencrisis terecht doordat hun leiders zich hebben laten verleiden tot nutteloze megaprojecten en leningen met waardeloze beloften. Dat is een bewuste strategie om die arme landen economisch afhankelijk te houden. Men weet dat die arme landen die leningen niet zullen kunnen terugbetalen, en vooral niet als de banken hun interesten op de leningen ook nog eens flink optrekken. Er wordt hen echter een toverrecept voorgeschoteld om hun financiën weer gezond te maken: de Structurele Aanpassingsprogramma’s (SAP) van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank. Het gaat in werkelijkheid om ultra liberale oplossingen: markten openbreken voor investeringen van transnationale ondernemingen, besparingen op publieke dienstverleningen, privatiseringen, etc. Het wordt voor de landen van kwaad tot erger. Hoe gewetenloos moet je zijn om dit een ander land aan te doen? When Greed is there nobody is worried about their soul.
Zulke landen beschikken naast grondstoffen ook over goedkope landoppervlakte die zeer gewild is. Westerse regeringen maken zich zorgen over het behoud van bodem, water en natuurlijke hulpbronnen in hun eigen land en zoeken elders heil. Ze willen er echter niet of zo min mogelijk voor betalen en weer steekt egoïsme en gewetenloosheid de kop op. Weer zijn de arme landen de dupe.
Net als Afrika, is ook Suriname tijdens de regering Bouterse in deze val getrapt. Men leende geld om uit de benarde situatie te komen, maar, zoals achteraf bleek, werd het geld niet in de ontwikkeling van het land gestoken. Het volk leefde in een schijnwereld en vroeg zich nooit af waar het geld vandaan kwam en welke voorwaarden aan de lening waren gesteld. Dit alles openbaarde zich pas tijdens de huidige regering. Men wilde de realiteit niet zien en ook niet horen. Daarom roepen er nog steeds mensen dat ze Bouterse terug willen. Alleen als Bouterse nog even langer had geregeerd, hadden ze de puinhoop die geschapen was, aan den lijve ondervonden. Dan hadden ze beslist anders gepiept. Nu moet een andere regering deze beerput dichten. Deze schulden situatie hangt ons als het zwaard van Damocles boven het hoofd.
Om het nog erger te maken zijn er naast de outsiders, ook mensen in eigen land die het land leegplunderen. Ze eigenen zich de bodemschatten (hout, goud, olie) en grond toe en verrijken zich ermee. Enkelen pakken het nog slimmer aan door zogenaamd legaal aandelen te hebben in deze branches dus krijgen ze winst uitgekeerd. Mensen worden omgekocht om mee te helpen om onze bodemschatten het land uit te smokkelen. Op de duur wordt het een grote malafide organisatie waar individuen flink aan verdienen. Er is hebzucht en egoïsme. Men wil zoveel mogelijk van de koek voor zichzelf pakken in plaats van land en volk ermee op te bouwen. Men vergeet echter dat later de rekening zal worden gepresenteerd aan de schuldigen zelf of aan hun nazaten. Als je trouw wil zijn aan je geweten en een echte srananman wil zijn, weiger dan mee te werken aan dit kwaadaardig systeem.
Hoewel deze bodemrijkdommen van het land zijn en bedoeld zijn om het land mee te ontwikkelen, verrijkt het individu zich hiermee. Niemand protesteert tegen deze gang van zaken en geen enkele regering heeft tot nu toe deze plundering aangepakt. Deze mensen die zich Surinamer noemen vullen hun eigen zakken en voor de bevolking blijft slechts over terreur en armoede. De leider belooft vanaf zijn kansel vooruitgang en ontwikkeling, terwijl hij het land leeg plundert en zichzelf verrijkt. Het sprookje van de ‘held’ die voor ons zorgt,’ wordt in stand gehouden door af en toe met wat geld te strooien naar het naïeve volk. Hoe gewetenloos moet een landgenoot dan wel niet zijn om zo destructief met zijn land bezig te zijn?
There are two kind of people: Givers and Takers. The takers may eat better, but the givers sleep better.
Josta Vaseur
