De prijs die de melkboer voor zijn rauwe melk ontvangt van de Melkcentrale Paramaribo (MCP) is nu vele malen lager dat de prijs van import melkpoeder. In de afgelopen periode is de wereldmarktprijs van melkpoeder van US$ 4.000 per ton tot ver boven de US$ 6.000 gestegen. De consumentenprijs van MCP-melk in de bekende plastieken liter verpakking is al lang niet realistisch en wordt dus gesubsidieerd.
“Het is niet de overheid die de subsidie geeft, maar het zijn eigenlijk de melkboeren die dat doen vanwege de achterhaalde melkopkoopprijs”, aldus Edmond Blufband, melkboer tevens voorzitter van de Vereniging Surinaamse Melkboeren. De opkoopprijs van rauwe melk werd in augustus vorig jaar aangepast naar SRD 10 per kilogram. De ontwikkeling van gestegen prijzen van goederen en diensten in de wereld, dus ook van inputs voor de melkveesector, maken dat ook de kosten voor de boer zijn gestegen. Het wegblijven van de nodige stimulansen van overheidswege is er de oorzaak van, dat vele melkboeren de melkproductie de rug hebben toegekeerd. Ze zijn overgestapt naar slachtvee, omdat de prijs van rundvlees vele malen aantrekkelijker is dan de opkoopprijs van melk.
Andere melkboeren brengen hun rauwe melk zelf aan de man en krijgen een veel betere prijs dan de opkoopprijs van MCP. In een dergelijke situatie houdt niemand zich aan normen van kwaliteit en standaarden. De lokale melkproductie is in de afgelopen jaren van 20.000 liter per dag thans gedaald naar nog geen 3.000 liter. Per jaar wordt er ongeveer 2 miljoen liter geproduceerd, terwijl de behoefte rond de 7 miljoen liter ligt. Het tekort wordt gedekt met de import van melkpoeder.
Ondersteuning blijft bij woorden
De huidige stijging van de prijs van importmelkpoeder heeft het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, tot het inzicht gebracht, dat er meer lokaal melk moet worden geproduceerd. LVV heeft enkele weken geleden, bij monde van minister Parmanand Sewdien gezegd dat de melkveestapel uitgebreid moet worden en ondersteunende maatregelen zullen worden getroffen naar de melkboeren toe. Volgens Blufpand is daarover nog niets vernomen. Zoals het bij voorgaande ministers in de voorbije jaren het geval is geweest, lijkt het deze keer ook bij woorden te zullen blijven.
Bij het aantreden van de huidige LVV-minister hebben melkboeren gewezen op knelpunten die de lokale melkproductie in de afgelopen jaren achteruit hebben doen gaan. Het ontbreken van grasland, gebrek aan inseminatie materiaal, de problematiek van de opkoopprijs zijn slechts enkele zaken. Het lijkt volgens Blufpand dat de overheid niet geïnteresseerd is in de ontwikkeling van de sector.
Het Reeberggebied, dat bekend staat als graslandgebied voor vee, wordt stukjes bij beetjes verkaveld ten behoeve van de woningbouw. Een ieder weet dat het houden van vee naast een woongebied niet samen gaat. De staatsboerderij staat er ook zielig bij. Daar zou feitelijk een kenniscentrum moeten staan, waar boeren terecht moeten kunnen voor onder advies en begeleiding. De melkveesector is voor de jongere generatie niet aantrekkelijk.
SS.
