Een burger vraagt wat het immigratiebeleid precies inhoudt. “Weet men hoe het land ertussen nu en over 20 jaar moet uitzien qua samenstelling?”, vraagt de man.
In De Nationale Assemblee is de regering opgeroepen om met een duidelijke bevolkingspolitiek te komen en het immigratiebeleid af te stemmen op de ontwikkelingsbehoefte van het land. Assembleeleden zijn het er met elkaar over eens, dat de procedures zowel voor de aanvraag als de verkrijging van de Surinaamse nationaliteit opnieuw bekeken moeten worden, waarbij een versoepeling van regels voor individuen die reeds jaren actief zijn in het land dient te worden bestudeerd.
Vanuit het veld geven enkele personen aan, dat zij dagelijks een aantal zaken tegenkomen die voor verbetering vatbaar zijn. Het proces van aanvraag wordt als goed ervaren. Het blijkt vergelijkbaar met het Nederlandse systeem, waarbij een verblijfsvergunning moet worden aangevraagd.
Verbetering ziet men eerder op het gebied van zaken als de telefonische bereikbaarheid van instanties. “Het beantwoorden van e-mails mag ook vlotter”, laat een van de personen aan Dagblad Suriname weten. “Want het indienen van een verblijfsvergunning en aanvraag voor naturalisatie verlopen dan sneller.” Gewezen wordt verder op het belang van het kunnen geven en ontvangen van terugkoppelingen om zaken in een rap tempo af te kunnen handelen. Iemand anders merkt op dat het online systeem om aanvragen te doen ook aan verbetering toe is. “Want dat werkt niet optimaal”, geeft de ervaringsdeskundige mee als praktisch verbeterpunt.
Over het beleid zijn er enkele meningen die werden gedeeld met de redactie van Dagblad Suriname. “Voordat je het burgerschap kan aanvragen moet je als buitenlander minimaal 5 jaren onafgebroken in het land hebben gewoond. Wanneer je om de twee jaren om een verlenging vraagt dan moet je over een werkvergunning beschikken. Maar, veel Cubanen en Haïtianen beschikken hier niet over, omdat de gedachte is dat het werk ook door Surinamers kan worden gedaan.” Gesteld wordt dat dit niet strookt met het beleid van het ministerie van Arbeid. Om dit goed te begrijpen wordt uitgelegd, dat aan de ene kant wel een verblijfsvergunning kan worden verstrekt terwijl aan de andere kant het krijgen van een werkvergunning niet eenvoudig is in de praktijk.
RB
