“Door de prijzen in de winkels alleen, stijgt je bloeddruk. Je wilt de dingen niet kopen, maar omdat je het nodig hebt ga je het moeten doen”, zegt Arman.
“Ik denk dat velen van ons als werkende al moe zijn om te praten en ons hart uit te storten, want niets werkt en niets gaat een verandering brengen. Ik denk dat ook als een ander nog zo negatief gaat praten over het land, er toch niets gedaan gaat worden. Men heeft helemaal of geen drup medegevoel met de burgers van het land. Ik hoop dat wij onze les al hebben geleerd. Het is voor enkele groepen goed uit gekomen, maar voor grotendeels van het land heel nadelig. In een land moeten wij samen als het volk vooruitgaan. Elke groep en ieder ras vormt een land. Wat Suriname zo uniek maakt is dat de verschillende bevolkingsgroepen bij elkaar zijn en zo ook samen mengen om een te worden”, zegt Arman.
“Ook al geeft de situatie mij nog zoveel stress, maar alleen als ik kijk hoe wij als volk elkaar helpen doet het me goed. Het gaat niet om mijzelf, maar ons allen die een uitstraling geven aan anderen en dat wij de moed ook niet opgeven. Je hebt enkele ertussen die het heel anders doen, maar samenwerken is altijd het beste. Ik kan niet vragen dat de prijzen zakken noch hopen, want dat wonder gaat men niet kunnen verrichten. Ik hoop alleen dat wij als volk blijven doorbijten en samenwerken om het te redden. We kunnen deze moeilijke tijd overbruggen. Als wij ons best doen, lukt het zeker.”
TM
