Opgewonden halfnaakte kinderen in een supermarkt hadden het over een politie-inval: “Den man ros a dyari.” Nieuwsgierig Dagblad Suriname spoedde zich ter plaatse en volgde op gepaste afstand het politie optreden.
Kermis
Bleek dat de Narcotica Brigade aan het werk was in een van de getto’s die Paramaribo ontsieren. Het terrein staat bij de politie bekend als drugshol. Op het complex hokken meer dan 10 kinderrijke gezinnen en er hangen doorlopend bezoekers rond. Volgens een buurtbewoner lijkt het op een kermis.
Veiligheidscampagne
Het optreden was ingegeven door hogerhand die een rond de jaarwisseling ingezette veiligheidscampagne heeft verlengd. Er wordt niet alleen opgetreden tegen zware criminelen. De lichte misdaad krijgt ook een beurt.
Taferelen
Het wooncomplex was omsingeld door voornamelijk politie in burgerkleding en voertuigen zonder kentekennummers. Van wat er zich binnen de omheining van het getto plaatsvond kan geen ooggetuigenverslag worden gedaan. Maar, aan de hand van de verschrikte uitdrukking op het gezicht van de kinderen en taferelen op straat kon worden opgemaakt, dat de politie streng optrad.
Invasie
Halfblote kleuters en oudere kinderen hielden zich voor deur op en volgden de plotselinge invasie. Bepaalde personen die zich over straat bevonden werden over een kam geschoren. Voertuigen en persoonlijk bezittingen werden doorzocht. Er vond publiekelijk visitatie plaats. Prottest, zich beroepen op burgerrechten, mocht niet baten.
Huiveringwekkend
“Het optreden wekte verontwaardiging op. De hoogst beledigende meest onfatsoenlijke, beledigende, denigrerende scheldtermen waarmee de Zonen van Hermandad zich luidkeels vergaloppeerden, deden omstanders huiveren. Het kwaad werd met meer kwaad bestreden.”
Gewelddadig
“Het is publiek geheim, dat de politie zich maar al te vaak te buiten gaat aan ongeoorloofde gewelddadigheid. Het gaat niet alleen om ongepast fysiek geweld. Naar aanleiding van het verbale geweld van de politie werden in en rond Paramaribo willekeurige personen geïnterviewd. Velen van de ondervraagden hadden klachten en begrip.”
Forse stem en sterke arm
Politieagent: “Je kan de criminelen niet met een zijden handschoen aanpakken. Er is een forse stem en een sterke arm nodig om de misdaad een halt toe te roepen. Je kan verdachten niet met u en meneer benaderen. Als dat gebeurt nemen ze een loopje met je. De boeven intimideren burgers, maar je moet ze zien beven en smeken als ze door ons worden aangepakt.”
Ongestraft
“De wijze waarop politieagenten burgers aanspreken is hoogst onfatsoenlijk en draagt aanzienlijk bij aan een wrang klimaat binnen de samenleving. De gevallen van overdadig politiegeweld leiden er niet toe, dat de daders worden vervolgd. Welke gerechtelijke stappen worden gezet tegen de betrokken politieagenten?”
Broederschap
“Het is verloren tijd en energie om strafbaar gedrag van politiefunctionarissen aan te geven. Daar komt toch niets van terecht. De politie vormt in positieve- en negatieve zin een broederschap. Ze houden elkaar de handen boven het hoofd.”
De dood ingejaagd
“Ik heb nog nooit gehoord, dat politiemensen melding maken van wangedrag van collega’s. Erger nog, in de afgelopen jaren zijn er meerdere ongewapende personen de dood ingejaagd door politiekogels. Hierover wordt in alle talen gezwegen.”
Ont mesten en ontsmetten
“Het streven is om te komen tot strafvervolging van de daders en opdrachtgevers. Maar bovenal moet het Korps Politie ont mest en ontsmet worden”, verzucht een oud inspecteur van politie.
Onwijs beleid
“Het onbezonnen optreden van de politie legt geen zoden aan de dijk. De politie valt om de haverklap gettootjes binnen. Gooit de armzaligheid overhoop. Na hun vertrek is het business as usual. De regering voert een onwijs beleid. Stuur geen zwaarbewapende eenheden uit om razzia’s te plegen in volksbuurten. Spuug geen gal.”
Kracht en geweld
“Waarom richt alleen Justitie en Politie zich op deze verschoppelingen? En dan met kracht en geweld. Waarom zetten de ministeries van Sociale Zaken en Volkshuisvesting, Volksgezondheid, Onderwijs, mensen- en kinderrechtenorganisaties en ga zo maar door ,zich niet in met werkbezoeken, begeleiding, ondersteuning aan de minstbedeelden. Waar blijft de integrale aanpak om Suriname uit de puree te halen? Is kracht en geweld het enige antwoord?
HD
