“Voor ons als Guyanezen is het heel moeilijk een vaste baan te vinden”

“De prijzen van voeding, babyspullen, kleren en ook materialen om je huis af te bouwen of een fundering te plaatsen, zijn flink verhoogd. Ook speelt de SRD een rol, die heeft helemaal geen waarde meer, de koers van de US-dollar en euro speelt hierbij een grote rol. Op grond van de koers, worden prijzen haast dagelijks aangepast. Veel mensen die bezig zijn met het bouwen van een woning of pand zijn intussen gestopt. Dit is verschrikkelijk, jezelf kan je niet eens opbouwen, nog immuun maken tegen ziektes. Niet alleen voor de mensen die aan de bouw willen beginnen of gestopt zijn, maar ook voor de bouwvakkers. Hierdoor zitten zij zonder werk en zitten nu naar een werk te zoeken om het dak boven hun hoofd te houden en hun gezin te voeden. Aan een ander alternatief komen is geen sprake, want werk vinden voor ons is heel moeilijk”, zegt Ram, een bouwvakker, tegenover de krant.

De bouwvakker vertelt verder aan de krant, dat hij al zes maanden op zoek is naar een werk. Door kleine klusjes te doen, waaronder schilder- en soms tuinwerk, zet hij eten op tafel. “Het is dagelijks niet makkelijk, maar je gaat je best moeten doen om een oplossing te vinden, en me zelf zakken of mijn familie schande geven ga ik niet doen”, benadrukt Ram. “Voor ons is het heel moeilijk een vaste baan te vinden”, aldus Ram.

Hij geeft aan dat hij uit Guyana komt en meer dan vijf jaren hier woont. Hij is niet de enige, maar er zijn  velen met wie hij door de jaren heen bevriend is geworden en die een leven zijn komen zoeken in het land.

“Uit mijn ervaring hier heb ik gehaald dat het zelfs voor de mensen die hier geboren zijn moeilijk is om aan een werk te komen. Dit kan toch niet.”

Ram vertelt, dat de meeste van hen ook niet alleen zijn, maar gezinnen hier hebben, kinderen ook die naar school gaan en een vrouw die het ook moeilijk heeft om werk te vinden. “Met de situatie nu is het nog moeilijker, ik merk dat er vaak met mensen aan de andere zijde gewerkt wordt en ook afspraken worden gemaak, maar hoe ga je naar een ander land voor het beste, als je land niet eens goed kan draaien”, vraagt Ram zich af. 

“Ik ben niet de enige, maar ik blijf volhouden en hoop dat het beter wordt. Aan het eind moet ik daar staan voor mijn gezin, niemand anders dan ik ga het voelen, dus ik blijf proberen en hopen voor het beste.” 

TM

error: Kopiëren mag niet!