Eindelijk is de hoofdtrainer van de senioren nationale voetbalselectie van Suriname bekend geworden. Het is geworden de bekende Stanley Menzo, complimenten aan de SVB. Deze voormalige keeper van Ajax en de Nederlandse nationale selectie is een hele tijd bezig in verband met Stichting Kleurrijk en de Suriprofs. Hij is ook heel vaak in Suriname geweest. Je kon Stanley Menzo gewoon op een zaterdagmorgen wanneer het nog rustig op straat is, op de Centrale Markt en aan de Saramaccastraat zien lopen met een tasje met verse inkopen in zijn handen. En met een brede smile op zijn gezicht. Het moet hem verwonderd hebben hoe hij zo ongestoord en anoniem door de straten van Paramaribo kon lopen. Maar dan kan in Suriname, waarschijnlijk omdat veel mensen steeds bezig zijn te overleven en minder tijd hebben om celebrity’s naar hun handtekening te vragen.
Een ding is wel duidelijk als het om Stanley Menzo gaat: hij heeft veel gevoel voor Suriname. Hij wil het beste voor Suriname, maar wij denken wel dat hij met zijn eigen voorwaarden zal komen. Stanley Menzo weet wat profvoetbal is en wat een professionele voetbalorganisatie is. Hij was daar, hij is daar, hij heeft het niet van horen zeggen. Hij heeft in de grote voetbalstadions van de wereld gestaan en hij heeft de mooie en de minder mooie kanten van het harde profvoetbal gezien. Zo vertelde bij in een podcast op de Nederlandse zender NPO1 hoe hij als keeper heel vaak racisme heeft ervaren en op zijn eigen manier daarmee omging. Menzo is een echte prof geweest die de focus kon houden op het belangrijkste waarvoor hij contracten had getekend met een grote club als Ajax: wedstrijden keepen. Door zijn ervaring en zijn kennis zal Menzo zeker kunnen relativeren in zijn omgang met Surinaamse voetballers, Surinaamse profs en profs uit de diaspora.
Maar wanneer men tegenwoordig denkt aan de SVB en buitenlandse trainers met enige bagage, dan denkt men nu direct aan 2 uitdrukkingen: ‘vlag op modderschuit’ en ‘fisti prodo’. Dat heeft te maken met de ervaring die we rijk zijn in de hele Dean Gorre affaire. Het was duidelijk dat Gorre behalve professioneel ook emotioneel veel betrokken was met de Surinaamse zaak. En daarmee is niet gezegd dat Gorre geen fouten heeft gemaakt. Het was bij hem ook een kwestie van gevoel en emoties, getuige de vele videoboodschappen die hij maakte om de Surinaamse mens een hart onder de riem te steken en hen een trots gevoel te geven.
Het is voor velen duidelijk dat de SVB in de zaak Dean Gorre van zijn onprofessionele en amateuristische kant heeft laten zien. Dat komt omdat er geen mensen met internationale ervaring in het huidig SVB-bestuur zitten. Suriname is klein, dus men weet wat de SVB-bestuursleden allemaal op voetbalgebied hebben gepresteerd. Om u een voorbeeld te geven zonder namen te noemen. Iemand maakt de dienst uit bij een randdistrictenteam als de facto manager. Hij haalt een redelijk goede trainer binnen en versterking vanuit Paramaribo maar…hij blijft zichzelf en zijn vrienden/sponsors opstellen, ondanks ze hun beste tijd al hebben gehad. Die namen worden als eerste door de manager op het bord gezet in de basis-11. En dan mag de trainer komen en de rest van de namen invullen. Uiteraard hebben de investeringen geen kampioenschappen opgeleverd. En met dat soort kaliber aan zet, is het onmogelijk om een goed huwelijk te hebben tussen de SVB en een aangetrokken trainer met bagage. Concreet is het een huwelijk tussen de trainer en de directeur voetbalzaken van de SVB (die dan het SVB-bestuur vertegenwoordigt op het technische vlak).
Wat we hebben gezien in de affaire Dean Gorre, is dat men zich als het ware, in het zadel zijnde als bestuur, op een zijspoor liet zetten. Ergens had men het gevoel bij de SVB dat zaken niet goed gingen en dat er geen goede communicatie en verantwoording was. Men laat bij de SVB de zaak op zijn beloop, in de hoop op een jackpot en dan zou opeens alles vergeven zijn. Maar die jackpot kwam er niet. En toen is men opeens zaken gaan evalueren en zijn er harde conclusies getrokken. Na maanden, nu de emoties en gevoelens bedaard zijn, kunnen we nog steeds niets anders concluderen dat de SVB de episode met trainer Dean Gorre niet goed heeft aangepakt. Men heeft basale werkgeversverantwoordelijkheden verzaakt, zoals het maken van goede targets en afspraken op papier en het hebben van man-to-man tussentijdse evaluaties waarmee de mensen het kind bij de naam noemen. Met name de directeur voetbalzaken heeft zijn taken veronachtzaamd en is het gevoel dat hij zijn taakomschrijving ook niet kende, waardoor het SVB-bestuur uiteindelijk op zijn stoel ging zitten.
Wat we proberen aan te geven is dat het hebben van een goede, gerenommeerde trainer lang niet voldoende is. Dat wordt keer op keer bewezen bij Surinaamse teams. Er is maar 1 scenario waar ondanks een amateuristische onprofessionele opzet toch succes wordt bereikt: wanneer het team van spelers willing en 2 maten groter is dan de rest van de competitie. En dat zal Suriname niet kunnen klaarspelen. Dus een goede organisatie om de selectie heen zal bepalend zijn. De spelers moeten de selectie serieus nemen, maar daarvoor is de werving en selectie belangrijk, zodat we de juiste jongens binnenhalen die hun best willen doen. In online discussies is het woord ‘snoepreisje’ al gevallen. Maar bovenal hebben we professionaliteit nodig nog steeds binnen de SVB. Mensen moeten niet 14-15 uren op hun werk maken als managers en daarboven op nog SVB-zaken willen doen, dat zal niet lukken. Maar daarom hebben we een sterke voetbaldirecteur nodig die begrijpt wat ‘the next 2 levels’ inhouden. Daarvoor is veel meer nodig dan een trainers of train-de-trainers diploma. We kunnen zo nog een tijdje doorgaan, maar we hopen ten minste dat de SVB heeft beseft dat ze de zaak Gorre heel slordig en zonder respect voor de eigen mensen heeft aangepakt.
Gorre is als het ware weggejaagd door de SVB, zo is het overgekomen bij de burgerij en bij de Natio fans in Suriname en in het buitenland. En dat heeft alle volgers van het nationale team dat ons allemaal bindt en ons allemaal enthousiast maakt, getroffen. De SVB heeft met zijn handelswijze niet alleen Dean Gorre geschaad, maar ook de gemiddelde fan van Natio. Dat is nog steeds te merken op social media.
We hopen dat de lessen zijn geleerd. Met uitbesteden van een aantal zaken zijn problemen ook niet opgelost, omdat de opdrachtnemer beoordeeld moet worden, ook tussentijds. We wensen Menzo veel succes en binnenkort gaan we in op zijn trackrecord. We hopen niet dat deze nieuwe episode weer uitdraait op een gênante debacle.
