Als een van de weinige landen in de wereld, waarschijnlijk zelfs het enige land en verdient dan ook een plaatsje in het Guinness World Records boek, geldt in Suriname al sinds medio maart 2020 een onafgebroken avondklok, met uitzondering van de dagen rond de verkiezingen in mei 2020. Nu en dan worden alleen de tijden ad hoc en wisselend gewijzigd.
Geen wetenschappelijke rechtvaardiging
Maar, feit is dat de Surinamer feitelijk al bijna twee jaar opgesloten zit in zijn eigen huis, op zijn eigen erf, zo wordt het althans gevoeld en ervaren. In andere landen hebben deskundigen zich al uitgesproken dat het gaat om een mensenrechtenschending. Mensen worden in hun vrijheid beknot, belemmerd, zonder dat er een wetenschappelijke rechtvaardiging is voor deze draconische maatregel.
Natuurlijk gaat er een moment komen dat die Surinamer eruit wil, vooral jongeren die in de bloei van hun leven willen genieten van het leven, willen feesten, uit willen gaan. Maar, die gewraakte avondklok tikt maar door, een avondklok die ook is verworden tot een tijdbom die net als Omicron elk moment in het land kan ontploffen.
Schade
Gezegd kan en mag worden dat die avondklok meer schade aan het geestelijke en lichamelijke welzijn van de burger aanricht, dan het Covid-19-virus. Suriname merkt het iedere dag: de criminaliteit in alle soorten en uitwassen neemt toe, psychische klachten lijken toe te nemen net als huiselijk geweld en daarnaast en vooral zijn het de laatste weken feesten in alle vormen en maten en onder alle geledingen van de bevolking.
Feestvierders nemen risico’s op de koop toe
Eigenlijk zou niemand het de feestvierders en de organisatoren van feesten kwalijk kunnen nemen. Maar, feit is wel dat het deze feesten zijn die vallen onder de categorie van ‘mass spreading events’ en dat blijkt deze dagen ook: er is een aanzienlijke stijging waar te nemen van het aantal dagelijkse Covid-besmettingen, dinsdag nog zo’n 80 en woensdag al 240. De feestvierders lijken dat risico op de koop toe te nemen. Mondkapjes worden aan de kant gegooid en de 1.5 meter afstand lijkt niet meer te bestaan. Overigens blijft het aantal ziekenhuisopnames laag en schommelt het aantal patiënten op de Intensive Care Units al enkele dagen rond de twee, drie.
Nonchalant, ‘het zal zo’n vaart niet lopen’
Natuurlijk weten die feestvierders ook, dat de nieuwe Omicron-variant officieel nog niet in het land is geregistreerd en als die er wel is – en dat is waarschijnlijk -, deze variant is milder dan de Delta-variant en veel met die Omicron-variant besmette personen in de wereld worden gewoon thuis behandeld, – dat blijkt uit media- en wetenschappelijke publicaties wereldwijd. Weinig is nog bekend over Omicron. Wat wel vaststaat is, dat deze variant zich in een razendsnel tempo aan het verspreiden is.
Kortom, de burger wordt nonchalant, de burger denkt ‘het zal zo’n vaart niet lopen, ik ga gewoon lekker uit mijn dak, ik ga feesten, eindelijk, ik ben eraan toe’.
Handhaving?
Daarenboven weet die burger ook, dat er nauwelijks handhavend wordt opgetreden. Er kan gewoon gefeest worden, men neemt het risico, men neemt het risico om verwijderd te worden en men neemt willens en wetens het risico om besmet te raken en om anderen te besmetten met het coronavirus. Die burger hoort minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie tijdens de meest recente persconferentie wel zeggen, dat de controles worden opgevoerd, dat er streng gaat worden opgetreden en dat ‘wij gaan hotspots bossen’, maar het zijn woorden, niets meer en niets minder. Woorden die de burger al zo vaak heeft gehoord en toch wordt er overal gefeest. Feesten en party’s worden zelfs gewoon publiekelijk via social media kanalen aangekondigd, met vermelding van waar en hoelaat. Hier en daar worden wel feestvierders van locaties verwijderd, een enkele keer wordt een organisator beboet, maar dit zijn politieoptredens die op een hand zijn te tellen. Van een boete ligt een organisator ook niet echt wakker, zeker nu tegen elke boete beroep kan worden aangetekend bij de minister van Justitie en Politie en die behandelt het beroep gewoon niet. De boete kan dan niet geïnd worden en de burger viert verder feest.
‘Copy-paste’-maatregelen
Dat dan de regering in een soort ongefundeerde impulsieve vrees-voor-reactie de avondklok wel weer, voor de ‘103e keer’ aanpast en wijzigt naar 21.00 – 05.00 uur wordt door de burger niet begrepen. De burger begrijpt het echt niet meer. De burger wordt horendol. De burger vraagt zich af of de gezondheidsautoriteiten nog wel hun eigen maatregelen begrijpen. Begrijpen ze niet, dat die feesten toch over het algemeen gewoon doorgaan, simpelweg omdat de burger eraan toe is na bijna twee jaren geleefd te hebben ‘in een avondklok’? De afgelopen weken is gebleken dat de Covid-19 maatregelen voor 95 procent ‘copy-paste’maatregelen zijn van de eerdere maatregelen, met slechts een gewijzigde avondklok.
Tikkende tijdbom
We naderen het einde van het jaar. 2022 staat voor de deur. De burger heeft in kleine kring een beetje kerst kunnen vieren met een paar familieleden en vrienden, tot hooguit elf uur ‘s avonds, en nu wordt die burger weer ‘opgesloten’, terwijl de jaarwisseling nadert, een moment in het jaar dat die burger de deur uit wil. Maar, de nog ongefundeerde vrees voor Omicron en de angst voor feesten – die dus al vele weken overal gewoon kunnen gehouden worden – hebben de autoriteiten doen besluiten om de burger weer enige tijd aan huis te kluisteren. De burger zit emotioneel en psychisch en soms lichamelijk tegen het plafond van wat zij nog kunnen verdragen. De avondklok is verworden tot een tikkende tijdbom.
PK
