Het besluit van het IMF is binnen. We hebben er lang en gespannen op gewacht. Tijdens de wachttijd was er optimisme, maar ook veel pessimisme. Er waren mensen die de gang naar het IMF afkraakten, mensen die spottend zeiden dat het IMF nooit over de brug zou komen en er waren zelfs mensen die hoopten dat er nooit financiële hulp zou komen. De kogel is nu door de kerk, het geld zal worden uitbetaald. De menigte juicht. The pessimist complains about the wind. The optimist expects it to change. The leader adjusts the sails.
Toen ik het nieuws hoorde, was ik deels blij en deels niet. Het feit dat ons land in zo’n nare situatie is geduwd, dat we gedwongen naar het IMF moesten voor hulp, stemt mij niet blij. Voor de regering ben ik wel blij. Ze hebben een onmogelijke situatie overgenomen en vanaf hun aantreden keihard gewerkt om te overleven. Ook hebben ze veel tegenwerking gehad en flink wat kritiek moeten incasseren omdat er keiharde, noodzakelijke, maatregelingen moesten worden genomen. Ze zijn niet gillend weggerend en hebben ook niet het bijltje erbij neergegooid. Ze hebben gewerkt met de middelen die ze hadden en als backing financiële hulp aangevraagd. En nu de hulp is toegezegd, kan er een aanvang worden gemaakt met het herstelplan zodat er wat verlichting kan komen voor het volk. We zijn in diep water gevallen, maar nog niet verdronken.
Velen hebben geen inzicht in deze materie en wachten alleen maar af. De regering heeft vaak gevraagd om geduld en vertrouwen. Het gros van het volk was ongeduldig, stelde zich wantrouwend op en greep het minste en geringste aan om te klagen en te protesteren. Men wilde dat de rotzooi van 10 jaar binnen een dag moest worden opgeruimd. Het zou naïef van de regering zijn om te denken dat deze houding van het volk zal veranderen nu het IMF over de brug is gekomen. Het volk zal ongeduldig en wantrouwend blijven. Maar laat dat u er niet van weerhouden om door te zetten. Keep chasing the vision, not the money. The money will end up following you.
We moeten echter niet te vroeg juichen. Herstel van dit kapotgemaakte land komt echt niet binnen 5 jaar. De financiële hulp van het IMF is te vergelijken met een huwelijk. Mensen die trouwen, denken vaak dat ze al binnen zijn op ’t moment dat de huwelijksakte is getekend en dan zetten ze zich niet meer in voor hun huwelijk. Aan een huwelijk moet er elke dag worden gewerkt, dus ook aan ons land. Met de toezegging van het IMF staan we pas aan het begin van de lange weg. Niet alleen de regering maar wij allemaal zullen er elke dag aan moeten werken om te laten zien dat het geleende geld vruchten afwerpt. Het IMF houdt ons in de gaten. Een stabiel Suriname komt ons niet van de ene op de andere dag aanwaaien. We zullen in beweging moeten blijven. If we can’t fly, then we will run. If we can’t run, we will walk. If we can’t walk, we will crawl. But by all means we will keep on moving.
Mijn grootste angst is dat alles wat deze regering in 5 jaar zal hebben bereikt, misschien zal worden tenietgedaan door een volgende regering die niet capabel is en geen deskundig team heeft. Dat hebben we al eerder meegemaakt. De regering Venetiaan heeft een gezond en stabiel land achtergelaten en dat land is door de regering Bouterse totaal kapot geslagen en leeggeplunderd. We waren toen terug bij af. Mijn angst is dat dit weer kan gebeuren. Alles wat deze regering heeft opgebouwd, kan door een volgende niet deskundige regering worden afgebroken. Het volk kan dan weer achteraf afrekenen met de vernielers door niet meer op ze te stemmen, maar het kwaad is dan al geschied.
Onze enige redding is om deze fout nooit meer te maken. Als we zien dat een regering hard heeft gewerkt, niet heeft gestolen en het land vooruitgang heeft gebracht, moeten we zo verstandig zijn om die opbouw te continueren. We moeten het land de rust gunnen om die ontwikkeling voort te zetten. Je stem van vandaag is de levensstandaard van morgen.
Velen in dit land stemmen op de persoon die op ze lijkt. Men kijkt jammer genoeg niet naar deskundigheid. Als deze trend zich voortzet zal er altijd sprake zijn van afbraak van al het opgebouwde. Dan is alles voor niets geweest en zijn we terug bij af. Het wordt tijd dat dit volk niet kijkt naar ‘lijkt hij op mij en wat kan hij voor ons ras doen,’ maar naar wat kan een deskundige regering doen voor de ontwikkeling van het hele land. Laten we niet dezelfde fout blijven maken, anders zullen we in dat stinkwater blijven liggen en verzuipen.
“You don’t drown by falling in the water, you drown by staying there.”
Josta Vaseur
