In bepaalde kringen is er een hoerastemming dat de board of directors de lening aan de Republiek Suriname heeft goedgekeurd. Het is en lening van bijna 700 miljoen USD gesmeerd over 3 jaren. Er wordt eerst een payment gedaan in het begin en daarna vindt regulier evaluatie plaats of Suriname voldoet aan de voorwaarden en aan de rapportageverplichtingen. Indien deze exercities geen bezwaar opleveren, dan worden de bedragen in verschillende tranches overgemaakt. De laatste dagen is door eenvoudige burgers aangegeven dat er geen reden is om in een hoerastemming te zijn omdat met deze trekkingsrechten, die nu toegekend worden, de schuldenlast van Suriname die ruwweg 4 miljard USD dollar groot zouden zijn, met een 15% zal toenemen. Door de president is gezegd dat 2022 een beter jaar wordt, maar dat hebben we eerder gehoord. Het algemeen gevoel is dat 2022 een moeilijk jaar zal blijven. Suriname bengelt al regionaal onderaan de landen met de laagste economische groei, op gelijke voet met Haïti. Maar Haiti is niet te vergelijken met Suriname omdat dit eiland te maken krijgt met natuurrampen. Suriname heeft geen natuurrampen maar andere door de natuur opgelegde lasten met als resultaat corruptie en wanbestuur. Er zijn studies die aantonen dat in landen waar er IMF-programma’s worden uitgevoerd, de zelfmoordcijfers kunnen toenemen. Een artikel hierover verscheen in 2016 in de ‘Social Science & Medicine’ katern van Elsevier. Suriname is een land met een zelfmoordprobleem en dan moet de regering dus daarop berekend zijn. Er zijn al gevallen geweest waar moeders met hun kinderen van de brug hebben willen springen. Analyses wijzen uit dat de meeste regeringen die een IMF-programma uitvoeren, geen verkiezingen winnen. Ook zeggen critici weer dat het diasporaverhaal dus niet blijkt te kloppen omdat noch kennis en noch minder kapitaal vanuit die kant ter beschikking is; niet eens een 600 miljoen USD kon gemobiliseerd worden met een 0 procent rente ten minste. We hadden eerder hier geschreven dat de term Surinaamse diaspora eigenlijk een lege term is, omdat de mensen die zijn vertrokken duidelijk niet voor Suriname kiezen en hebben gekozen. Nu kunnen hebben we trekkingsrechten en de kunst ligt in de uitvoering van de maatregelen. De vraag is of de bevolking het zal willen en kunnen dragen. De regering moet gereed zijn voor een scherpe controle vanuit het IMF. In principe zal het land onder curatele zijn gesteld. Tijdens de vorige regering heeft men niet kunnen of willen rapporteren, maar ze hebben een andere wending gegeven aan de zaak. Ze konden en wilden gewoonweg niet rapporteren. De rapportage zal waarschijnlijk wekelijks, maandelijks en per kwartaal zijn. De regering moet ambtenaren vrij maken om de hele tijd de rapportages alleen voor te bereiden. De vorige regering had beloftes gedaan om in aanmerking te komen voor de lening zoals de afschaffing van de energiesubsidies, hogere brandstofheffingen, hogere inkomstenbelastingen bij verzekeringsmaatschappijen, hogere omzetbelasting, belastingkorting, het ondersteunen van sociale bestedingen (niet uitgewerkt door vorige regering), BTW-introductie, voertuigenbelasting en loonuitgaven verminderen. Een deel van de maatregelen zijn doorgevoerd en misschien niet gecontroleerd. De voorwaarden zullen nu niet veel verschillen.
Het gevolg van de IMF-lening zal zijn dat de regering geen nieuwe leningen zal mogen aangaan. Dat wil zeggen dat de regering het hiermee moet doen en met de eigen middelen. Het gevolg kan zijn dat men krap met geld kan komen te zitten. De IDB-lening is 500 miljoen verspreid over een paar jaren. Het zijn diepte-investeren, dien niet direct te zien zullen zijn. Ongeveer 50% van dat geld zal gaan naar consultants. Dus dat zal geen invloed op het dagelijks leven hebben. De IMF-tranches zijn voor betalingsbalanssteun en de centrale bank. Daar zal er wel een kleine ruimte komen. De buitenlandse betalingen zullen uit het fonds gaan en niet de gebruikelijke. Maar de middelen zullen niet genoeg zijn voor grote projecten. De verwachting is dat het IMF naar nog meer maatregelen zal vragen dan die al genomen zijn. Daarom is de verwachting alom dat 2022 een jaar wordt van “slikken” en dus ontevredenheid onder het volk. Dit zal gebeuren uiteraard als de sociale paragraaf niet wordt uitgebreid en men blijft hangen bij oppervlakkige zaken als symbolische uitkeringen voor kinderen, ouderen en mensen met een beperking. Sociale Zaken zal alleen de sociale programma met duidelijke criteria vastgelegd in wet- en regelgeving niet kunnen uitrollen. Het gevolg is dat het sociale programma zal verzanden in de gebruikelijke ‘names and faces’ werkwijze. Dus dan wordt van belang wie mensen kent bij Sozavo. We weten dat Sozavo in handen is van de PL en dat er ook zogenaamde sociale programma’s door deze partij worden uitgevoerd. Een frommelige verstrengeling en verwarring kan komen te ontstaan die op zich weer kan leiden tot politieke instabiliteit. Een in het openbaar domein gepubliceerd artikel somt 10 punten op waarom de weg naar het IMF voor arme landen verkeert is. We sommen die ten slotte voor u op. Het IMF heeft een immoreel systeem van hedendaags kolonialisme ingesteld, dat de armen leegzuigt. Het IMF is het knechtje van de rijke landen en van Wall Street. Het IMF legt een fundamenteel verkeerd ontwikkelingsmodel op. Het IMF is een gesloten instelling die geen verantwoording aflegt. Het IMF bevoordeelt de bedrijven. Het IMF benadeelt de arbeiders. Het IMF treft bovenal de vrouwen. Het IMF brengt het milieu schade toe. Het IMF redt rijke bankiers en veroorzaakt morele willekeur en een grotere instabiliteit in de wereldeconomie. De reddingsoperaties van het IMF brengen geen oplossing, maar verergeren de economische crisissen.
