Men is bij deze regering veel meer kritisch bezig dan bij de vorige. Bij de vorige was er angst en passiviteit. Eén partij had de alleenheerschappij waardoor het land diep in de problemen is geraakt. Omdat men wil voorkomen dat dit een tweede keer gebeurt, stelt men zich nu veel kritischer op. Er is opbouwende kritiek en afbrekende kritiek. Jammer genoeg kiest men er steeds voor om afbrekend, haatdragend, tegendraads, opruiend en respectloos bezig te zijn. Er is ook jaloezie omdat men het niet kan aanzien dat een ander slaagt waar zij hebben gefaald. Het volk wordt opgehitst met de slogan: ‘din bo set eng toch?’ Mijn motto is, ‘je moet anderen niet bekritiseren op gronden waar jezelf niet loodrecht op kan staan. He who throws dirt always loses ground.
Het voornaamste doel in ons gebroken land moet zijn om elkaar te helpen. En als je geen hulp kan of wil bieden, wees dan tenminste niet destructief bezig.
Kritiek leveren houdt mensen scherp en is welkom. Echter alleen met opbouwende kritiek wordt er iets positiefs bereikt. Kritiek moet de groei van een mens voeden, zonder zijn wortels te vernietigen. Men is echter nu tegengesteld bezig en daardoor wordt vooruitgang gesaboteerd. Er hangt een sfeer van ‘we zullen er alles aan doen om deze regering zo snel mogelijk weg te krijgen.’ Men kiest voor de aanval en gebruikt als wapens onwaarheden en laster. Men is er zelfs niet vies van om wapens in de strijd te gooien en de onderwereld in te schakelen. Er wordt met zoveel plezier gesproken over andermans mislukkingen, dat je zou zweren dat men het heeft over hun eigen successen. De enige smaak van succes die sommige mensen hebben, is als ze een hap uit je nemen. Een ander doodgooien met leugens en laster is onsportief en doet pijn. Maar als je behoefte om te gooien zo groot is, gooi dan tenminste met de waarheid.’ Hurt me with the truth but never comfort me with a lie.”
Een leider zei eens,’ never explain, never retract, never apologize, just let the thing done and let them howl.’ Dit is echter niet de houding van deze president. Hij komt telkens weer naar de DNA om tekst en uitleg te geven, laster en onwaarheden te ontzenuwen. Maar dat kost veel tijd en energie. Die tijd kan hij beter gebruiken aan zaken die het land opbouwen. Geen enkele president is zo vaak naar de DNA gekomen om vragen te beantwoorden en tekst en uitleg te geven. Hoe lastig het onderwerp ook is, hij zal zijn snor nooit drukken. Hij neemt de verantwoordelijkheid en komt tekst en uitleg geven.
Het gevaarlijke van deze lastercampagnes is dat, hoewel achteraf de onwaarheden worden ontzenuwd, de eerder geuite laster toch bij het volk kan blijven hangen en dat veroorzaakt angst en chaos. Bijvoorbeeld het interview van de heer Bouva in DWT stikte van de onwaarheden en was pure laster. Hoewel de president in de DNA hier uitleg over heeft gegeven en de heer Linscheer elke leugen en laster in een interview heeft ontzenuwd, moeten we er rekening mee houden dat die laster toch bij enkele naïevelingen zal blijven hangen en dat is schadelijk. Ook het recente artikel van de VES over vertrouwen gaf een onprettig gevoel. De schrijver dacht feiten op te sommen en kritisch bezig te zijn. ‘De jaarverslagen zijn er nog niet, de buitenlandse reizen kosten veel geld, ministers rijden in volgauto’s’ en nog meer van dat soort venijn. Het was echter de toon van dat artikel die maakte dat de muziek niet om aan te horen was. De kritiek was niet opbouwend maar meer afbrekend, opruiend en arrogant, van ik weet het beter. Ook maakt de schrijver van dat artikel, zoals velen, de fout om zogenaamd namens het volk te spreken en beweert hij dat het vertrouwen van het volk is geschaad. Raadzaam is om altijd voor jezelf te spreken en je niet achter het volk te verschuilen. Dat is laf.
Continu laster moeten incasseren en weer rechtzetten, is een geestelijke belasting. There is pain that breaks you and pain that give you strength. Laten we hopen dat deze regering door al deze aantijgingen juist kracht krijgt om door te zetten en gemaakte fouten te corrigeren. Een fout maken is menselijk, van meer belang is om niet weg te lopen maar om na te gaan waar het is misgegaan en die fouten te corrigeren. Deze regering draagt al maanden deze zware last, maar vraagt toch niet om een lichtere last. Ze vragen slechts om bredere schouders om die last te kunnen dragen.
Tenslotte, de mens die in staat is om uit wrok of racisme vooruitgang te saboteren, houdt niet van zijn land, is een a-nationalist.
“ Elke dwaas kan bekritiseren, klagen en veroordelen en de meeste dwazen doen dat ook. Maar er zijn karakter, fatsoen en zelfbeheersing voor nodig om begripvol en opbouwend te zijn. “
Josta Vaseur
