Er vindt geweld plaats tegen mannen en vrouwen, alleen komt het geweld tegen vrouwen eerder in de publiciteit. Geweld tegen vrouwen is niet een mannelijk of vrouwelijk probleem, maar een maatschappelijk probleem. De manier waarop we in de maatschappij aankijken tegen mannen en mannelijkheid en tegen vrouwen en vrouwelijkheid draagt bij aan geweld tegen vrouwen. Er is fysiek en psychisch geweld. Bijvoorbeeld, de vrouw slaan, haar sociaal isoleren en haar financieel afhankelijk maken van haar partner. Een andere vorm die de laatste tijd vaak in het nieuws komt is femicide. Dat is moord op vrouwen.
Mogelijke oorzaken voor geweld
– Het gebrek aan sociale en economische middelen kan leiden tot een continu gevoel van stress. Dit kan resulteren in lichamelijk of geestelijk geweld.
– Een man kan een minderwaardigheidscomplex hebben en daarom zich willen bewijzen door te slaan.
– Verslaving aan alcohol kan leiden tot geweld. – Wanneer kinderen van jongs af aan te maken krijgen met geweld binnen de huiselijke kring, kan dit als ‘normaal’ worden aangenomen.
– Een gevolg van neurologische stoornissen. Dat wil zeggen dat binnen het gedeelte in de hersenen dat verantwoordelijk is voor emoties, zich storingen voordoen. Deze storingen hebben periodes van razernij als gevolg. De geweldpleger verliest de controle en gaat vervolgens over tot geweld.
– Veel mannen willen domineren op sociaal en economisch gebied. Deze dominantie legitimeert geweld.
-Jeugdtrauma’s (vernedering of schaamte, ontbreken van moederbinding, geweldsvoorbeelden) kunnen ook de dieperliggende wortels zijn van geweld.
Op afstand vraagt de toeschouwer zich af waarom vrouwen al dit geweld ondergaan? Denken ze dat ze geen keus hebben? Een vrouw die financieel afhankelijk is van de man, zal niet gauw weggaan. Zorg daarom voor een diploma zodat je voor jezelf kan zorgen. ‘joe papiera moes de` joe fos masra, bika te`woron mandi nanga gron, ope`joe sa wakka go?’
Ook gebrek aan steun in hun omgeving kan de oorzaak zijn dat ze in die destructieve situatie blijven hangen. Vele vrouwen maken zichzelf wijs dat ze erg veel van hun man houden en hem daarom steeds vergeven en blijven. When someone isn’t treating you right, no matter how much you love them, you’ve got to love yourself more and walk away.”
Geweld tegen vrouwen wordt nog vaak gezien als een ‘vrouwenprobleem’, waarbij ook voor de oplossingen vooral gekeken wordt naar vrouwen en meisjes. Zij moeten op weerbaarheidstraining, een verkrachtingsfluitje bij zich dragen, niet alleen over straat in het donker en letten op wat ze dragen. Een geweldpleger zal zich nooit afvragen of het probleem bij hem kan liggen, het probleem is altijd de ander. Reken dus niet op begrip of spijt.
We moeten ons niet uitsluitend focussen op signalering, melding en hulpverlening maar proberen om het probleem bij de wortels aanpakken. Een jongen wordt niet als geweldpleger geboren (True strength isn’t born, it’s made). Jongens groeien op in een context die seksisme, genderongelijkheid en geweld tegen vrouwen bagatelliseert, normaliseert en uitlokt. Zo worden in berichtgeving over geweld slachtoffers wel, maar daders niet benoemd. Daardoor blijven de oorzaken onzichtbaar en pogen we het probleem op te lossen door naar de slachtoffers te kijken. Jongens moeten leren om zichzelf tijdens het opgroeien, af te vragen wat voor man hij wil zijn.
Bij het gebruiken van geweld is het de bedoeling om de ander bang te maken, de bewegingsvrijheid te ontnemen en/of te vernederen. De voortdurende stroom van intimidatie en geweld ondermijnt het zelfrespect van de vrouw en laat de macht van de man groeien. Mishandelde vrouwen houden vaak hun mond over de mishandelingen, uit angst, maar ook uit schaamte. Ook hebben veel vrouwen het gevoel de oorzaak van het geweld te zijn en te falen. Het lukt hen niet het ideaalbeeld van een gelukkig gezin te bereiken. Vaak bedenken vrouwen excuses voor het gewelddadige gedrag van hun man en hebben ze hoop dat het allemaal wel goed zal komen.
Huiselijk geweld is een epidemie. Just because it’s explainable, doesn’t mean it’s excusable. Vele vrouwen jammeren en duiken weg tijdens de mishandeling en dat geeft de geweldpleger macht. De man is nu eenmaal fysiek sterker. Hij kan erop los blijven slaan op haar rug, hoofd. Duik wel weg maar blijf je belager aankijken. Als je hem blijft aankijken, kan je de klap zien aankomen en het ontwijken en ook ontneem je hem zo de macht. Geloof nooit de man die beterschap belooft nadat hij jou heeft mishandeld. Een man die één keer heeft geslagen, zal het blijven doen, daar hij zijn macht heeft geproefd. When he shows you the first time who he is, please believe him the first time.
Eis respect en laat vanaf het begin duidelijk merken dat je geen vuile taal en klappen zal tolereren. Lok geen mishandeling uit door te schelden en schreeuwen. De geweldpleger heeft namelijk geen problemen met zijn boosheid, maar met jouw woede. Onderzoek van tevoren de man met wie je en zee gaat. Denk nooit dat je geen keus hebt, there is always a choice! Tenslotte, weet wat jij je kind aandoet als je in een destructieve situatie blijft hangen.
“Domestic violence is so much more than a black eye”
Josta Vaseur
