Niet alleen voeding lijkt onbetaalbaar te zijn, maar onderdak is voor velen nu ook moeilijk te permitteren. Magna, die al maanden op zoek is naar een woning, geeft aan dat het heel moeilijk is om iets te vinden voor haar en haar kinderen waar ze zich thuis kan voelen. “Je ziet zoveel lege huizen, soms is het onbewoond en het terrein is begroeid met gras en er ligt troep of de woning is verlaten, maar ze zijn niet te koop of te huur. En dan heb je anderen die te huur of te koop zijn, maar die onbetaalbaar.”
Magna stelt, dat zij al zes huizen heeft bezichtigd en geen van hen waren betaalbaar. Een woning met één tot twee slaapkamers wordt al tussen €175 en €250 verhuurd of in Amerikaanse dollars. “Ik zag een eenkamerwoning, het was een studioruimte met water lekkage, gebroken toilet dat onder water loopt en de verhuurder vroeg er SRD 5.000 voor. De eigenaar zei daarnaast ook nog dat het een korting is. De huizen die er goed uitzien, maar nog wat kleine reparaties nodig hebben, zijn verlaten. En anderen die niet in goede staat verkeren worden juist verhuurd. Ik vind het heel erg, dat ik tot nu toe geen woning heb kunnen vinden die ik mij kan permitteren”, aldus Magna.
“Wanneer wordt dit probleem eigenlijk opgelost? Je hoort alleen maar fabels”, besluit zij.
Jurgen, die erven schoonmaakt, geeft aan dat hij vaak ook verlaten panden moet schoonmaken. “Ik vind het zo triest, dat huizen in goede staat zijn, verlaten blijven door de hoge prijzen die gevraagd worden. Ik woon met mijn moeder en heb allang opgegeven om een plek voor mijzelf te zoeken. Een erf kopen is ook onmogelijk geworden. Het aflossen daarvan duurt ook jaren. Hoe realiseer je als Surinamer iets in je land?”, vraagt Jurgen zich af. “De prijzen in de winkels maken het zelf ook moeilijk om te overleven. Er moet een oplossing komen, alleen maar problemen op problemen maak je nu mee.”
TM
