Ons land stond jarenlang negatief in de picture. Men wilde ons land niet kennen en ook niet mee samenwerken. Suriname werd internationaal niet gerespecteerd. Men sprak zijn afschuw uit over de afslachting van vele binnenland bewoners, de 8 decembermoorden, corruptie op hoog niveau en tenslotte het faillissement. Geciviliseerde landen konden maar niet begrijpen dat een volk een veroordeelde crimineel, die niet buiten de grenzen mocht en dus het land nooit vooruitgang zou kunnen brengen, toch als president had geaccepteerd. Wat zegt dat over een volk en vooral over zijn partijgenoten? Om belangrijk te ogen, onderhield de president daarom alleen contact met landen die in de wereld worden uitgekotst. Suriname lag nationaal en internationaal in het verdomde hoekje.
Sinds de nieuwe regering is aangetreden is daar verandering in gekomen. De huidige president is geen veroordeelde crimineel maar een gerespecteerd mens waar de deuren graag voor open gaan. Wantrouwen en argwaan die als een molensteen om de nek van Suriname hingen, moesten eerst worden verwijderd. Dat was een zeer zware klus. Door de aanpak van deze regering kunnen we echter langzamerhand een positieve verandering constateren. Suriname wordt met babysteps weer op de wereldkaart gezet als betrouwbaar en integer. We hebben nu een president die zich ervoor inzet om zowel nationaal als internationaal het imago van Suriname drastisch te verbeteren en dat voelt ontzettend goed. We kunnen weer met trots zeggen ‘ik ben Surinamer.’
Zelfs een kind kan zien hoe hard er wordt gewerkt. Toch zijn er in het afgelopen jaar mensen geweest die de intensieve pogingen van de president om het imago van het land te verbeteren, hebben afgedaan als: “Hij stelt zich onderdanig op ten aanzien van de kolonisator, hij gaat slijmen, maakt snoepreisjes,” kortom men weigert het positieve te zien dat de president in korte tijd heeft bereikt. Men blijft tegenwerken en pogingen ondernemen om bereikte resultaten in een negatief daglicht te zetten. De president ging niet slijmen in Nederland maar probeerde de haat die de vorige president onder het volk t.a.v. Nederland had gezaaid, weg te nemen. Duizenden Surinamers wonen en werken in Nederland. De president wilde ook die groep het thuisgevoel geven. Hem werd verweten dat zijn hele team Hindoestaan is. Men wilde het volk het beeld opdringen van, ‘hij benoemt alleen Hindoestanen,’ en sloot daarom de ogen en zweeg opzettelijk over de benoemingen van de vele andere rassen. Er wordt continu geroepen: “Hij had zoveel beloofd, á bo set eng’, maar maakt het niet waar.” Geen mens kan iets dat tien jaar lang en op zo’n grote schaal kapot is gemaakt, in een paar maanden herstellen, toch verwacht men dat hij met zijn toverstaf moet zwaaien om welvaart in een paar maanden te brengen. Dat kan zelfs superman niet. Het volk is tijdens de verkiezingen door alle politieke partijen gewaarschuwd dat minstens drie generaties voor de schulden die de vorige regering heeft gemaakt, zouden moeten opdraaien. Men nam de waarschuwing niet serieus. En nu men daadwerkelijk de pijn voelt, wordt het steeds deze regering verweten en aangerekend. Er zijn oppositieleden die alles aangrijpen om het positieve dat deze regering heeft bereikt, in het negatieve te trekken. Er wordt de pres zelfs ten onrechte, meineed verweten. Mevrouw Vreedzaam publiceerde een artikel over het bezoek van de president aan de VN-klimaat top. Ze was daar niet lijfelijk aanwezig, heeft dus geen bewijs van de onderlinge gevoerde gesprekken en toch hemelt ze de leiders van andere landen op en haalt ze alles uit de kast om onze president opzettelijk negatief neer te zetten. Famirieman na mekoenoeman (als jij je eigen land neerhaalt, haal jij jezelf neer). De vorige president werd in het buitenland niet gerespecteerd dus kon hij geen contact leggen met andere gerespecteerde leiders om het land vooruitgang te brengen. Het zou zeer juist zijn geweest als deze mevrouw toen in een artikel haar bezorgdheid hierover had uitgesproken. Ze bedekte echter al dit negatieve met de mantel der liefde. Het volk werd belazerd. Nu de huidige president wel met open armen wordt ontvangen en gesprekken voert met andere leiders, plannen maakt om vooruitgang in Suriname te brengen, probeert ze zijn pogingen in een artikel negatief aan het volk te brengen. Haar opstelling getuigt niet van vaderlandsliefde en vloeit duidelijk voort uit wrok en jaloezie. Haar uitlatingen horen in de vuilnisbak.
Gemakkelijk heeft de president het tot nu toe niet gehad en met zulke figuren, die elke handeling van hem negatief uitleggen, zal hij het ook niet makkelijk krijgen. President, some day you will look back at your struggling days and feel proud of what you have achieved, dus negeer de negatieve aantijgingen en ga alsjeblieft door op de ingeslagen weg. Het zijn juist uw worstelingen die u maken tot de man waar wij trots op kunnen zijn.
Het is een prettige gedachte dat we weer positief op de wereldkaart zijn gezet en weer waardig worden geaccepteerd. We hoeven ons niet meer te schamen voor ons land. Natuurlijk zullen er fouten worden gemaakt maar daar moeten we ons niet op blindstaren. Focus je op het weer opstaan, fouten corrigeren en doorzetten.
“Don’t wait until you’ve reached your goal to be proud of yourself. Be proud of every step you take toward reaching that goal.”
Josta Vaseur