De beweging die de collectieve rechten van de inheemsen ondersteunt zou donderdag 25 november een verklaring aanbieden aan de president van het land. Quatro Banda, communication officer van de beweging, zegt tegenover Dagblad Suriname, dat het besluit tot het indienen van een verklaring, niet in een opwelling is gebeurd. In verband met 9 augustus was er een petitie met deadline aangeboden aan de voorzitter van de Nationale Assemblee, omtrent de erkenning van de rechten van de inheemsen. De belofte was gemaakt door voorzitter Marinus Bee, dat er weer contact zou worden gemaakt, maar helaas is dit uitgebleven.
“De herdenking van Onafhankelijkheidsdag op 25 november, bij de herdenking van 46 jaren onafhankelijkheid, is de dag, die wij als beweging noodzakelijk vonden om de verklaring aan de president van het land aan te bieden. Wij wisten dat er een veiligheidszone was, en wij waren niet uitgenodigd. Er waren veiligheidsprotocollen opgesteld, vanwege Covid-19. Wij werden door lieutenant Douglas, die ons aangaf dat er geïnformeerd zou worden of wij toegelaten konden worden om de verklaring aan te bieden. Niet lang daarna werden wij omsingeld door politieagenten in grijs en de Mobiele Eenheid. De politie inspecteur gaf aan, dat ons verzoek nog in behandeling was en wij buiten de zone moesten wachten. Nadien kregen wij bericht, dat ons verzoek niet was gehonoreerd. Onze vraag is deze: “Zijn de protocollen vanwege Covid-19 van zodanige aard, dat ondanks wij onze PPE hadden, ons verzoek is geweigerd. Wat is de werkelijke reden?”
“Wij hebben de verklaring op de bewuste plek, voor de Palmentuin, voorgelezen. In de verklaring is onder andere aangegeven, dat de soevereiniteit in de inheemse woon- en leefgebieden zal worden gehanteerd. Dat wil met andere woorden zeggen, dat wij ons zelfbeschikkingsrecht vervat in ILO 169, de UNDRIP, de American Declaration of the Indigenous Peoples, zullen handhaven.”
Banda geeft aan, dat de verklaring overigens, als bijlage zal worden verstuurd naar de OAS (Organisatie van Amerikaanse Staten) en de Nederlandse regering. Ook hebben zij verder een verzoek tot audiëntie bij de Nederlandse ambassade ingediend, die nog niet is beantwoord. Maar, ook dat zullen zij niet links laten liggen zegt Banda, omdat Nederland hen niet heeft betrokken bij de totstandkoming van de onafhankelijkheid.
“Wij zitten nog steeds geconfronteerd met het historisch onrecht. Ik wil hierbij aangeven dat wij toch een goed gevoel hebben gehad, ondanks ons verzoek niet is bewilligd door de president, dit vanwege het bezoek van de districtscommissaris uit Sipaliwini Merilu Sapa, die aangeeft dat zij de beweging ondersteunt. Wij denken dat de president een voorbeeld kan nemen, wat dienstbaar leiderschap wil zeggen. Wij zullen niet meer toekijken hoe onze gebieden zullen worden vernietigd, hoe onze rechten worden vertrapt, hoe men dichter onze dorpen nadert, het is genoeg! We idle no more.”
SK
