Er is een interessant bericht verschenen in de media met betrekking tot een artiest met Surinaamse roots die door een hoge ambtenaar omhangen wordt door een sjerp. Deze sjerp vertoont veel gelijkenissen met de wettelijk ingesteld sjerp die door de president bij speciale ceremonieën wordt gedaan. De vorm, de detaillistische opmaak, de bewaring en het specifieke gebruik van de sjerp zijn bij wet vastgelegd. Ook de specifieke kleurtint is bij wet vastgesteld. Het gaat om een bepaalde tint van groen, rood en geel. De sjerp behoort tot de hoofdsymbolen welke verbonden zijn aan de president.
Verwarring en onduidelijkheid dienen er niet te bestaan binnen het staatsbestel. Er moet geen verwarring bestaan wat er met een sjerp is gedaan en in elk geval moet wat gebruikt wordt, helemaal niet lijken op de symbolen van de president als het door overheidsfunctionarissen worden gebruikt.
is gebonden aan de regels van de sjerp van de president. Deze regels zijn vastgesteld in Wet Ambtssymbool President van 2014. Het is niet zo handig en in principe in strijd met de wet als staatsactoren en hoge ambtenaren, op de sjerp lijkende attributen en symbolen gebruiken en deze aandoen voor burgers van het eigen land of – zoals in dit geval – van een ander land.
De sjerp is door de directeur van Cultuur omgedaan voor een bekende muzikant met Surinaamse roots die een vreemde nationaliteit heeft. Cultuur en het ministerie van MinOWC heeft geen sjerp in gebruik voor gelegenheden waar artiesten worden vereerd. De sjerp van de president wordt door hem gedragen bij alle constitutionele aangelegenheden. Bij constitutionele aangelegenheden wordt gedacht aan het afleggen van de eed en belofte door DNA-leden en hun beëdiging, de jaarrede op de eerste werkdag in oktober, het in ontvangst nemen van de accreditieven van buitenlandse diplomatieke vertegenwoordigers, het afnemen van de belofte en eed van de leden van de Staatsraad en het inzweren van ministers en onderministers. Ook kan hij het dragen op alle officiële aangelegenheden waarover de president zelf bepaalt. Maar nu komt het, de genoemde wet verbiedt het eenieder om het ambtssymbool van de president van de Republiek Suriname na te maken. Ook is het verboden om een nagemaakt symbool in het openbaar of in privé openbaar te maken en te vertonen. Op de overtreding van het verbod geldt de sanctie van een boete of een gevangenisstraf. De nagemaakt en/of gebruikte sjerp wordt in beslag genomen en verbeurd verklaard. In 2014 is de ambtsketen die in de periode van 1977 – 2013 werd gebruikt afgeschaft. Het wordt dan in de wet aangeduid als het ‘historisch ambtssymbool’. Dit historisch ambtssymbool is vanaf 2014 het symbool van de Grootmeester van de Ere-orde van de Gele Ster. Dit symbool wordt door de president gedragen in zijn hoedanigheid als Grootmeester van de Ere-orde van de Gele Ster, uitsluitend tijdens decoratieplechtigheden. In 2014 werd de Latijns-Amerikaanse traditie van het dragen van een sjerp in Suriname overgenomen.
Bij plechtige gelegenheden wordt de sjerp gedragen door de president of degene die hem vervangt bij zijn afwezigheid, bij ons is dat over het algemeen de vicepresident. Wij gaan ervan uit dat vanwege een stuk onwetendheid door de directeur Cultuur handelingen zijn gepleegd die niet gewenst zijn en zelfs in strijd zijn met de wet. Wat gebeurd is moet op formele wijze worden gecorrigeerd.
Er moet niet gesold worden met de formele ambtssymbolen van de president.
Het huldigen van artiesten moet op regelmatige matig plaats te vinden en het moet niet afhangen van de smaak van de toevallige directeur die op de stoel van de directeur zit. We hebben hier eerder aangegeven dat er meer belangstelling is voor maar een kant van de Surinaamse cultuur. En dat cultuursegmenten van de immigranten die hier zijn ontwikkeld tot een zeer aparte vorm die nergens anders ter wereld te vinden is, wordt verwaarloosd. Ook nu zien we dat deze directeur op de selectieve toer doorgaat.
Wat betreft de ambtssymbolen moeten de hoge ambtenaren worden ingelicht over de regels die bij wet zijn vastgelegd. Er moet een zekere uniformiteit zijn in het waarderen van de stakeholders van de verschillende sectoren die door de verschillende ministeries worden bediend. Maar eerst moet er een verduidelijkende rectificatie komen van de directeur van Cultuur. Met de symbolen van de Staat en de president moet op correcte wijze worden omgegaan. Hetzelfde geldt ook voor zaken als het volkslied. Daarover is er immers terecht commotie ontstaan in Suriname toen bij formele momenten het volkslied niet op correcte wijze werd gezongen. Verder moet ook aangegeven worden dat indien er aanpassingen moeten komen aan de sjerp van de president, dat een aangelegenheid is die het ministerie van Binnenlandse Zaken regardeert. Dat gebeurt na de juiste overwegingen en wel bij wet.
