“Deze dagen doen veel mensen mee aan de verkooplangs de straat. als het geen goederen zijn dan zie je groentesoorten of vruchten, maar een ieder zoekt een hossel”, zegt Ben in gesprek met Dagblad Suriname. Hij is ook een van de mensen die voor zijn gezin wil zorgen met de centjes die hij maakt van de verkoop langs de straat. Ben is pas vier maanden op de hossel, daarnaast is hij ook werkzaam bij een bedrijf.
“Ik besloot na mijn vaste baan mee te doen met de verkoop, omdat ik geen andere keus heb. Mijn vrouw in hoog zwanger en wij hebben niet eens spullen gekocht. We leven echt in een moeilijke periode. Uit mijn salaris betaal ik de huur, vaste lasten, ziektekosten en zet eten op tafel. Ik moest iets bij doen om meer te verdienen. Een compleet pakje voor een kind is al bij de SRD 300 en dan moet je alle bijbehorende dingen berekenen, waaronder meer kleren, voeding, pampers en nog andere kleine dingen. Mijn vrouw werkt ook, maar uit haar winsten probeert zij ook een handje te helpen, maar veel kan zij nu ook niet. In deze tijd ontvang je niet veel voor het bakken en koken”, zegt Ben.
“Enkele klanten maken nu ook hun eigen dingen het is nu letterlijk en figuurlijk zwaar en ook nog moeilijker voor kleine ondernemers”. Hij geeft verder aan, dat er iets op tafel moet komen zodat kleine ondernemers het kunnen overleven. “Bedelen en huilen lost niets op en dat ziet men graag merk ik.”
TM
