Op dit moment werkt de regering aan wet- en regelgeving in het streven naar een voor iedereen veilige werkplek en daartoe wordt overwogen om vaccineren verplicht te stellen en een zogenoemde Coronapas in te voeren. Maar druist verplichte vaccinatie niet in tegen al bestaande nationale- en internationale wet- en regelgeving en leidt de invoering van een Coronapas niet tot een zekere tweedeling van de samenleving?
Daarenboven, is het niet zo, dat vaccineren al min of meer door de regering ‘verplicht’ wordt gesteld door constant te stellen dat de niet-gevaccineerden debet zijn aan de druk op de gezondheidssector en het aantal aan Covid-19 overleden personen en daarmee een soort psychologische druk leggend op personen die zich (nog) niet hebben laten vaccineren, waardoor zij zich wellicht alsnog laten vaccineren? Kritikasters stellen daartegenover, dat de druk op de gezondheidszorg het gevolg is van het volksgezondheidsbeleid: chronisch tekort aan verplegend personeel en artsen.
Het VHP-Assembleelid Chuanrui Wang zegt in een reactie tegen Dagblad Suriname, dat wel duidelijk gesteld moet worden, “dat de regering geen verplicht vaccineren aan het doorvoeren is”.
“We moeten toejuichen dat er beleid komt inzake vaccineren”
“Middels wetgeving wil de regering beleid creëren betrekking hebbende op het doorvoeren van veilige werkplekken. De minister van Volksgezondheid heeft mij duidelijk gemaakt dat er geen psychologische druk wordt gelegd op de mensen om te vaccineren. Wat ook te merken is dat mensen soms een reden nodig hebben om te vaccineren. Daarnaast blijft de regering de nodige voorlichting geven en de mensen stimuleren om zich te vaccineren. Dat er beleid komt met betrekking tot vaccineren moeten we toejuichen want werkplekken moeten veilig zijn. Daar hebben we allemaal een verantwoordelijkheid.
We moeten natuurlijk niemand dwingen om te vaccineren. Tot nu toe heeft de regering ook nooit gezegd dat iedereen zich moet vaccineren en of verplicht is te vaccineren. Het is nooit de bedoeling van de regering om verdeeldheid te creëren. De regering is wel consequent geweest in haar oproep naar de mensen toe om zich te laten vaccineren.”
“In bepaalde landen is een Coronapasje bijna normaal geworden”
Wang benadruk, dat Suriname niet het eerste land is dat beleid op dit gebied maakt. “In andere landen zijn er beperkingen voor diegenen die weigeren om gevaccineerd te zijn. Zo wordt personen geen toegang geboden tot restaurants en kledingzaken als ze niet volledig gevaccineerd zijn tegen Covid. Je mag niet reizen als je niet gevaccineerd ben. Wij zijn heus niet het wiel aan het uitvinden en daar hebben we de tijd niet voor. Het hebben van een Coronapasje is nu bijna normaal geworden in bepaalde landen.”
“We gaan naar een punt van volledig gevaccineerd zijn als gangbaar vereiste”
De VHP-politicus zegt ook, dat Covid-19 een deel van ons leven is geworden “en we merken dat het niet gewoon weg zal gaan”. “We gaan een systeem moeten hebben om te gaan naar een nieuw normaal, want stil blijven zitten is geen alternatief. Onze economie heeft zware klappen moeten incasseren door de impact van Covid. Bedrijven/ondernemingen hebben mensen moeten afvloeien en anderen zijn gesloten. We kunnen ons zo een zware klap niet meer permitteren. We merken nu al dat bedrijven het eisen dat hun personeel gevaccineerd moet zijn om deel te nemen aan het arbeidsproces. Er is niets verkeerd hieraan, maar beleid moet komen om dit te kunnen doorvoeren want hiermee zorg je ervoor dat je personeel alleen maar beschermd is. Ook bepaalde overheidsgebouwen mag men niet betreden als men niet gevaccineerd is. We zien indirect dat men gaat naar een punt van volledig gevaccineerd zijn als een gangbaar vereiste.”
“Vergeten groot issue”
Tot slot wijst Wang op een volgens hem “vergeten groot issue”. “Ziekenhuizen en het zorgpersoneel hadden al voor de Covid-periode te doen met een grote financieel probleem. En dat is alleen maar erger geworden met Covid. Het is de taak van de overheid om gezondheidszorg te blijven garanderen en feit is dat Covid een zware druk legt op ons gezondheidssysteem en het kost de staat heel veel geld. We hebben te maken met specialisten en zorgpersoneel die wegtrekken. Dat geeft al aan hoe erg de situatie is en niet te vergeten het continue gebrek aan medische verbruiksmiddelen.”
PK
