De directrice Transport van het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme (TCT) Estrea Noordzee heeft de redactie van Dagblad Suriname laten weten, dat de Canawaima-veerboot ‘medio november weer in de vaart komt’. Dat zal tijd worden zal menigeen in het land meteen denken. De boot is immers feitelijk al sinds mei 2019 uit de vaart en is geplaagd door allerlei mankementen. De veerverbinding tussen Suriname en Guyana wordt al geruime tijd vooral onderhouden door een veerboot van de Canawaima Management Company in Guyana.
De Transport-directrice liet Dagblad Suriname eind december 2020 weten, dat de boot, vanwege een gebruikelijke controle en inspectie van het deel van de boot onder de waterlijn, al vele maanden in Paramaribo in een SDSM-dok lag. ‘Pas als er overeenstemming is tussen Guyana en Suriname over het weer openstellen van de grens, kan de veerboot, na reparatie uiteraard, weer in de vaart worden genomen’, zo liet Estrea Noordzee eind december 2020 weten.
Zo’n zeven maanden later, 15 juli 2021, zei Noordzee, dat onderdelen voor reparatiewerkzaamheden waren gearriveerd en dat het ministerie verwachtte, dat de veerboot binnenkort kon worden opgeleverd en weer ingezet kan worden op de Corantijnrivier.
Op dit moment ligt de vraag voor de hand, gaat de veerboot werkelijk medio november weer in de vaart zijn? Sinds mei 2019 heeft de veerboot immers praktisch constant niet gevaren vanwege allerlei mankementen, vertragingen tijdens de reparatiewerkzaamheden, onderdelen kwamen met vertraging uit Nederland, uiteindelijk toch weer de verbinding tussen Suriname en Guyana onderhoudend, maar door de Covid-pandemie en de sluiting van de grenzen weer uit de vaart. En als klap op de vuurpijl werd begin december vorig jaar bekend, dat de bodem van de MV Canawaima moest worden vervangen, omdat het maandenlang op modder had gelegen. De veerboot saga in een notendop uiteengezet. Er lijkt een vloek op de Surinaamse veerboot te liggen, zo schreef Dagblad Suriname op 15 juli van dit jaar.
EU investeerde miljoenen in veerdienst
De veerdienst werd op 6 november 1998 in het leven geroepen met ondersteuning van de Europese Unie. De veerboot had het boegbeeld van het streven van de EU moeten worden om de landen in de regio meer met elkaar te integreren. Het Ontwikkelingsfonds van de EU (EDF, European Development Fund) stak twintig miljoen dollar in de vervanging voor een oude passagiersboot. Voor het eerst werd autoverkeer mogelijk over de Corantijnrivier, zo schreef de Nederlandse krant Trouw 7 oktober 2000 (https://www.trouw.nl/nieuws/de-weg-naar-de-veerboot-blijft-erg-lang-kapot~b7d50da4/).
PK
