“Een lekker belegd broodje ga je nu niet elke dag kunnen halen”, zegt Jerome. “De prijzen van de belegde broden zijn niet voor een ieder te betalen. Je gaat je centjes moeten tellen om de bus te kunnen betalen, zodat je naar huis kan gaan. Mijn moeder gaf me vroeger SRD 50 om voor de week lekkers of iets voor mezelf te kopen, maar nu is het heel moeilijk. Het enige wat zij nu kan missen is mijn busgeld”, benadrukt Jerome. Dit geldt niet alleen voor Jerome. Ook andere tieners geven aan, dat zij niet echt meer genieten van belegde broden die verkocht worden.
“Vaak genoeg gingen we op de vrijdag samen uit eten bij een fastfood restaurant, maar dat kan nu even niet. We moeten sparen en kijken hoeveel wij kunnen permitteren. Het is heel erg moeilijk gemaakt voor ons. De gelegenheid om kind te zijn is zelfs van je afgenomen. Je kan op geen enkele manier meer genieten, want dan duw je de ouders in stress. Brood met pindakaas of chocoladepasta wordt nu steeds gegeten, maar hoe vaak kan dat nu?”
Kisoera, die broodjes verkoopt, zegt dat haast overal de prijzen gestegen zijn.
“Voor de schoolgaanden zijn er wel aparte prijzen gemaakt, maar dat wordt niet overal gedaan. Een ieder heeft zijn of haar eigen manier van klanten aantrekken. Maar, ik probeer toch rekening te houden met de jongere generatie. Ik ben al jaren in deze branche en zie ook hoe moeilijk het is. Op enkele scholen verkopen mijn man en ik belegde broden en merk ik dat een brood naar school brengen niet altijd haalbaar is. Op de scholen waar mijn man en ik verkopen, heb ik enkele ouders kunnen benaderen om eind van de maand te betalen en dat hun kind toch van een belegd brood kan genieten als zij dat niet zelf gebracht hebben. Maar, zo kan het niet verder. Als verkoper vind ik zelfs ook dat er wat gedaan moet worden aan de prijzen in het algemeen”, aldus Kisoera.
TM
