Landgenoten,
Brada, Nanga Sisa
Famirie mang
Vandaag herdenken wij, de ‘Dag der Marrons’.
Deze dag, wordt gekenmerkt als een bijzondere dag, voor de Marrons.
We blikken terug, naar het jaar 1760, toen een vredesverdrag gesloten werd, tussen het toenmalige koloniaal bestuur en de Ndyuka stam van de Marrons, in Suriname.
In dit vredesverdrag, werden de vrijheid en zelfstandigheid van de Marrongroep, erkend.
Op deze internationale herdenkingsdag, brengen wij hulde aan alle slaven, wiens menselijkheid werd ontzegd, en, die eeuwenlang gruwelijke wreedheden, hebben moeten doorstaan.
De Marrons hebben strijd geleverd tegen onrecht, en tegelijkertijd, hebben ze ook een strijd geleverd, voor de erkenning van de menselijke waardigheid.
Nu moeten wij een strijd leveren voor de wettelijke erkenning van de grondenrechten van de marrons en inheemsen.
Zonder strijd, geen overwinning!
Landgenoten,
De regering, zal de gemeenschappelijke strijd, tegen elke vorm van slavernij, voortzetten.
We moeten ervoor zorgen, dat alle mensen in waardigheid en gerechtigheid leven.
Slavernij, behoort tot de meest afschuwelijke uitingen, van menselijke wreedheden, in de geschiedenis.
Slavernij op de plantages, was een gruwel voor onze voorouders, ondanks de pogingen van de kolonisten, om het tegendeel te beweren, en de slavernij te rechtvaardigen, op grond van het feit, dat deze in Afrika werd beoefend.
Dat, maakte deel uit van hun poging, om de slaven te domineren en te onderwerpen, en hun plan aan het leven van de slaven, op te leggen.
Ondanks gemeenschappelijke strijd, tegen de slavernij, is deze, niet volledig uitgeroeid in de wereld.
Veel vormen van slavernij, bestaan er nog steeds.
De wereld worstelt nu ook, met nieuwe vormen van slavernij, waaronder mensenhandel, dwangarbeid, kinderarbeid, waarbij veel kwetsbare groepen eronder lijden.
Laten we onze inspanningen intensiveren, om een einde te maken aan de moderne slavernij, van het heden.
Landgenoten,
Laat ik, mijn overtuiging herhalen, dat menselijke waardigheid, centraal staat in ons regeringsbeleid, en als president, garandeer ik u, dat ik, geen enkele vorm van slavernij, zal dulden.
Zoals, de zerotolerantie voor de grensoverschrijdende misdaad geldt, geldt zerotolerantie, ook voor de slavernij.
Slavernij hoort niet thuis in onze wereld, deze is de meest flagrante schending van mensenrechten.
We mogen nooit de dagelijkse terreur vergeten, die de tot slaaf gemaakte volkeren, hebben ervaren, de ondenkbare wreedheden, die ze hebben doorstaan.
Tot slaaf gemaakte mensen, worstelden tegen een systeem, waarvan ze wisten, dat het verkeerd was.
Bij vele gelegenheden, offerden de slaven hun eigen leven, voor de zaak van vrijheid en waardigheid.
Landgenoten,
Vandaag, brengen we opnieuw hulde aan de vrijheidsstrijders, voor hun veerkracht in het licht van onderdrukking, en hun vastberadenheid.
Zij hadden de moed, om onderdrukking te weerstaan, door middel van eenheid van doel, en kracht van saamhorigheid.
Al zodanig, slaagden ze erin, om de slaven, die verspreid waren van verschillende stammen, samen bijeen te brengen, voor één gemeenschappelijk doel: hun vrijheid van de vijand herwinnen.
Wij erkennen de enorme bijdragen, die tot slaaf gemaakte mannen, vrouwen en kinderen hebben geleverd, aan de cultuur, kennis en economieën van de landen, waarnaar ze werden vervoerd.
Wij herinneren ons niet alleen de overheersing van mensen tegen hun wil, maar ook, de onoverwinnelijke geest, die de onderdrukten ertoe bracht, in opstand te komen.
Landgenoten,
Niet alleen het Coronavirus is een dilemma, maar ook het opkomende virus van Racisme.
We erkennen, dat de impact van de slavernij, vandaag de dag, nog steeds zichtbaar is, in raciale onrechtvaardigheden en ongelijkheden.
Laten wij samen opkomen, tegen oude en nieuwe vormen van slavernij, door mensen bewust te maken van de gevaren van racisme.
We moeten zorgen, voor gerechtigheid en gelijke kansen, voor alle mensen.
De internationale gemeenschap, moet ook meer doen, om armoede, sociale uitsluiting, analfabetisme, onwetendheid en discriminatie, racisme te bestrijden.
Daarom nodig ik eenieder uit om het pad van racisme en discriminatie te verlaten, en samen de natie Suriname op te bouwen.
Op een dag, zullen we rond de tafel gaan zitten, en als familie erover moeten praten. Daarom ben ik mijn toespraak begonnen met “Famirimang”
Ik bid tot de Schepper, dat racisme volledig uitgebannen wordt.
Landgenoten, “Famirimang”
Tijdens mijn Jaarrede op 1 oktober, heb ik met vaste overtuiging, laten doorschemeren, dat: Eenheid in onze
verscheidenheid, iets is, wat wij moeten koesteren.
Dit, heeft ons tot voorbeeld gemaakt, van velen in de wereld.
Ik mag als uw president, nu leidinggeven aan de nieuwe koers van ons land, en dat is een eervolle opgave, maar één met grote verantwoordelijkheden.
Als president, moet ik niet alleen het land dienen, maar ook de Bromki Dyari samenleving, dichter bij elkaar brengen. Surinamer zijn, betekent, dat wij allen die hier wonen, ongeacht etniciteit, het multiculturele product zijn, van dit prachtig land.
Na bijna 200 jaar gedeelde geschiedenis, kunnen wij elkaar, niet in een etnisch hokje laten stoppen.
Immers, als het goed gaat met Suriname, zal het ook goed gaan met jou.
Wans’ ope tata komopo, Wi mu’ seti kondre bun.
Hoe wij hier ook samen kwamen, aan zijn grond zijn wij verpand.
We gaan het land op het juiste spoor brengen.
Landgenoten, Famirimang
Als volk, worden we geconfronteerd met ernstige economische uitdagingen, de situatie is ook verergerd door de COVID-19-pandemie.
Nu wij de uitdagingen van ons leven, het hoofd moeten bieden, moeten wij voorbereid zijn, om economische
oplossingen te creëren, om misdaad en geweld, en ander asociaal gedrag onder ons, te bestrijden, en de kwetsbare groepen te beschermen.
Na meer dan een jaar regeren, kruipen we langzaam, maar zeker uit het diepe dal, want we zijn een uitdagend,
vastberaden, veerkrachtig en sterk volk.
We moeten tegenspoed, steeds recht in de ogen kijken, en het hoofd bieden, tegen de neerwaartse spiraal in de
economie.
We hebben alles in huis, om terug te gaan naar de basis.
Wat we nodig hebben, is onze schouders eronder zetten, en onze productiviteit verhogen, want het is datgene, wat ons leven en, dat van toekomstige generaties, zal redden.
Onze voorouders hebben, dat ook gedaan.
Als president, roep ik deze generatie op, om hetzelfde te doen, en wel op haar eigen manier, zodat toekomstige
generaties ons dankbaar kunnen zijn.
We moeten onze verantwoordelijkheid nemen, we moeten ons inspannen voor het grotere welzijn en de welvaart van onze mensen.
Het betekent, een hogere productiviteit van degenen onder ons, die in de publieke en private sector werken.
Het ligt in het inzicht, dat ons individuele succes, alleen verzekerd is, in de collectieve welvaart, van al onze mensen.
Een fijne ‘Dag der Marrons’ toegewenst.
Ik dank u. Gran Tangi.
God bless you.
Paramaribo, 9 oktober 2021
