De NPS heeft woensdag 29 september haar 75-jarig bestaan gevierd. De Nationale Partij Suriname (NPS) was lange tijd de grootste politieke partij in het land. De partij heeft meer dan 40 jaar deel uitgemaakt van verschillende coalitiekabinetten. De partij is opgericht op 29 september 1946, door onder andere Johan Ferrier, de eerste president van het land. Het hoofdkantoor bevindt zich in Grun Dyari in het centrum van Paramaribo. Oud-president Ronald Venetiaan, de langstzittende president van Suriname, is lid van de NPS en is momenteel ook de ere-voorzitter van de groene partij.
Op het Onafhankelijkheidsplein was woensdag een kranslegging bij de standbeeld van Johan Adolf Pengel, voormalig minister-president en oud-voorzitter van de NPS. Naast voorzitter Gregory Rusland en erevoorzitter Ronald Venetiaan waren andere diverse kopstukken van de partij aanwezig.
Rusland zei in zijn toespraak: “Als NPS zullen wij alles eraan doen om onze bijdrage te leveren aan ons land. Als wij kijken naar de geschiedenis, dan zien wij dat de NPS in haar bestaan constant een belangrijke bijdrage heeft geleverd, zowel voor als na de onafhankelijkheid. Suriname werd van een kolonie naar onafhankelijkheid. Voor de NPS is belangrijk dat wij op onze eigen benen kunnen staan. De NPS heeft zich ingezet voor onderwijs, maar ook huisvesting. Daar moeten wij een inhaalslag maken”, aldus de voorzitter van de NPS.
Geschiedenis en coup
De partij is opgericht op 29 september 1946. De voorzitters van de NPS waren:
Gerard van der Schroeff van 1946 -1950.
Frederik Lim A Po van 1950 – 1951.
Emile de la Fuente van 1951- 1952.
Alwin de Boer 1952 – 1953.
Eugene Doelwijt 1953 – 1962.
Johan Adolf Pengel 1962 – 1970.
Henck Arron 1970 -1993.
Drs. Runaldo Ronald Venetiaan 1993 – 2012.
Dr. Gregory Allan Rusland 2012 – heden.
In de periode waarin Suriname autonoom was, heeft de NPS vaak deel uitgemaakt van de coalitie en leverde zodoende ook de premier. In 1973 vormde de NPS een coalitie met de KTPI, de Progressieve Surinaamse Volkspartij (PSV), en de PNR, onder de naam Nationale Partij Kombinatie (NPK). NPS-voorzitter Henck Arron was de lijsttrekker. De NPK won de verkiezingen van dat jaar en Arron kondigde aan dat Suriname voor het eind van 1975 onafhankelijk zou worden. Onder oud-premier Arron werd de Onafhankelijkheid gerealiseerd. De NPK won ook in 1977 de verkiezingen, Arron vormde opnieuw een kabinet. Dit kwam in 1980 in conflict met de militairen die vervolgens een staatsgreep pleegden: de Sergeantencoup.
Terugkeer democratie
Na de militaire dictatuur keerde de NPS pas in 1987 weer in het centrum van de macht terug. Front voor Democratie en Ontwikkeling, waar de NPS onderdeel van was, behaalde 41 van de 51 zetels. Na de verkiezingen werd Ramsewak Shankar president en Arron werd vicepresident. Aan deze regering kwam ook vroegtijdig een einde, door de telefooncoup. Bij de verkiezingen van 1991 won de NPS en Ronald Venetiaan werd voor de eerste keer president van Suriname. Na de verkiezingen van 1996 kwam de NPS in de oppositie terecht toen de Nationale Democratische Partij van Desi Bouterse en Jules Wijdenbosch de grote winnaars waren.
Nogmaals presidentschap
Bij de verkiezingen van 2000 ging de NPS een coalitie aan met de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP), de Pertjajah Luhur (PL) en de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA). Als Nieuw Front had de politieke combinatie 33 zetels, waarvan 16 voor de NPS. Doordat de NPS de meeste zetels in het Nieuw Front had, mochten zij de president voordragen; Ronald Venetiaan werd opnieuw president. Ook bij de verkiezingen van 2005 won Nieuw Front, Ronald Venetiaan werd voor de derde keer president. Tijdens de periode van de NPS-coalitie, waar Venetiaan steeds President was, werd onder andere het Surinaamse munt verstevigd, de economie gestabiliseerd, justitie en veiligheid bevorderd en er werden infrastructurele projecten uitgevoerd.
Na 2010
Tijdens de verkiezingen van 2010 behaalde de NPS 4 zetels, en kwam in de oppositie terecht. Op 17 juni 2012 werd Ronald Venetiaan opgevolgd door Gregory Rusland als partijvoorzitter. Tijdens de verkiezingen van 2015 deed de NPS mee in de alliantie V7. Chan Santokhi (VHP) werd door V7 naar voren geschoven als de presidentskandidaat. De alliantie behaalde 18 zetels; waarvan 2 zetels naar de NPS gingen. De NPS stelde in alle districten kandidaten tijdens de verkiezingen van 2020 en verwierf drie zetels. De NPS is onderdeel van de coalitie en heeft twee ministers geleverd. Voorzitter Rusland trekt ook de presidentiële commissie voor huisvesting.
