De Raad van Vakcentrales in Suriname, Ravaksur, heeft haar twijfels over de naleving van de verplichtingen van de hier te lande opererende goudmultinationals. Ze wil dat met spoed een “audit” dient plaats te vinden van de goudmultinationals, om zich te houden aan de contracten met betrekking tot het betalen van belasting en voor de juiste inkomensoverdracht.
Het treffen van directe maatregel gericht op het beleid naar de goudmultinationals toe, is één van het 11 punten tellend eisenpakket, dat de Ravaksur en de gezamenlijke vakbeweging aan de regering heeft gesteld om verlichting te brengen in de nijpende financieel economische situatie van de werkende klasse. Transparantie in de valuta betalingen van de goudmultinationals en andere buitenlandse en Surinaamse bedrijven zullen direct leiden tot koersstabilisatie en daarmee prijsstabilisatie, zo luidt de toelichting van Ravaksur in haar schrijven van 21 augustus aan de regering.
Overeenkomst niet op steen
Ravaksur woordvoerder Armand Zunder zegt aan Dagblad Suriname, dat circa 90 procent van Suriname’s exporten komen uit de goudproductie. Bijna de helft daarvan komt van de kleinschalige goudbedrijven en meer dan de helft komt van de twee grote goudmultinationals. Het gaat om het Canadese IAmGold en Newmont met haar basis in de VS.
Zunder merkt op, dat de staat Suriname met deze twee multinationals overeenkomsten heeft gesloten. Op de naleving van het overeengekomene door de multinationals heeft Ravaksur haar twijfels en vindt daarom dat er controle daarop moet komen. Hij vindt dat de regering met de multinationals om de tafel moet gaan zitten om daarover te praten, maar ook om meer solidariteit van ze te vragen gedurende de periode van de huidige financieel-economische crisis waarin het land zich bevindt.
Zunder vindt dat de goudmultinationals zoals een ieder in het land government take op de brandstofprijs dient te betalen. Hetzelfde geldt voor de solidariteitsheffing die hogere inkomensgroepen vanaf een bepaald bedrag betalen. Met de goudmultinationals zijn bij wet weliswaar overeenkomsten gesloten, doch de omstandigheden in het land zijn thans anders dan toen die gesloten werd. Ravaksur gaat volgens Zunder er vanuit, dat de gesloten overeenkomsten niet op steen zijn geschreven, dus zou daarover gesproken moeten kunnen worden.
De geuite twijfels van Ravaksur en haar eis voor controle op correcte naleving van verplichtingen door de goudmultinationals is een afspiegeling van hetgeen reeds jaren bij delen van de samenleving aan onderbuikgevoelens leeft. Velen vragen zich af hoe en door wie controle wordt gevoerd over de boeken. Kloppen de cijfers die de goudmultinationals presenteren wel met de daadwerkelijke goudproductie en exporten en ontvangt de staat zijn rechtmachtige aandeel daaruit?
SS
