Wetenschappers en artsen twijfelen aan nut avondklok – Suriname leeft desondanks al ruim 1.5 jaar met avondklok
Terwijl het Surinaamse ministerie van Volksgezondheid en het Covid-19 Outbreak Management Team al sinds maart 2020 krampachtig en zonder enige tekst en uitleg een avondklok in stand houden in de strijd tegen het Coronavirus, blijkt wereldwijd uit vele wetenschappelijke studies en mediaberichten, dat een positief effect van een avondklok op het aantal besmettingen nergens is vastgesteld.
Aannemende dat ook de Surinaamse gezondheidsautoriteiten het internationale wetenschappelijke- en ander nieuws rond de avondklok volgen en de inhoud tot zich nemen, is het opmerkelijk dat men hier desondanks blijft vasthouden aan de draconische avondklok-maatregel. Het volk lijdt er al ruim anderhalf jaar onder en de gevolgen van die avondklok richten ondertussen meer mentale- en gezondheidsschade aan in de samenleving, dan het Covid-19-virus zelf.
Op de vraag van Dagblad Suriname aan de directeur van Volksgezondheid, Rakesh Gajadhar Sukul, of hier enig wetenschappelijk onderzoek is verricht naar het effect van de avondklok op het aantal Covid-besmettingen, wordt niet gereageerd…. Waarschijnlijk niet, omdat een dergelijk onderzoek niet wordt uitgevoerd en de kennis ontbreekt om afdoende en onderbouwd te reageren.
Frankrijk en andere landen
Eind januari van dit jaar werd bekend, dat in Frankrijk het aantal dagelijkse Covid-besmetting opliep ondanks een ingestelde avondklok.
De Franse regering zelf erkende dat de Covid-situatie in het land niet voldoende verbeterde door de avondklok. De avondklok werd half december vorig jaar ingevoerd voor heel Frankrijk. Na 20.00 uur mocht niemand meer de straat op. Op 2 januari werd dat tijdstip in vijftien departementen vervroegd naar 18.00 uur. In die departementen leidde dat na zes dagen tot een flinke daling van het aantal besmettingen. Maar na twee weken gebeurde het tegenovergestelde: weer meer mensen raakten besmet.
Avondklok in Nederland na drie maanden al ‘de vuilnisbak in’
Medio februari dit jaar liet het Nederlandse Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) weten, dat het effect van de invoering in Nederland van een avondklok op de verspreiding van het Coronavirus lastig te becijferen is en het effect niet te voorspellen. ‘De avondklok is een algemene maatregel en met een diffuus effect’, aldus het RIVM.
In januari werd de avondklok in Nederland ingevoerd, maar werd op 28 april alweer beëindigd. Het was een omstreden maatregel die volgens premier Mark Rutte “als eerste weer de vuilnisbak in moest”. Vanaf januari moest Nederland dus, slechts, zo’n drie maanden in de avond- en nachtelijke uren binnenblijven. Zet dat eens af tegen Suriname, waar de maatregel al ruim 1.5 jaar van kracht is en waar mensen dus ook al zo lang ‘s avonds en ‘s nachts binnen moeten blijven. Het klinkt onmenselijk en te bizar voor woorden en het is zeer waarschijnlijk een unicum in de wereld.
Ernst Kuipers van het Nederlands Landelijk Netwerk Acute Zorg zei, nadat de avondklok werd afgeschaft: “Als je kijkt naar het beloop van de ziekenhuisopnames in de tijd, zagen we zowel bij de invoering als bij het opschuiven geen enkel effect (van de avondklok).”
‘Moeilijk te bepalen of avondklok werkt’
Volgens het McGill Office for Science and Society in Montreal, Canada, kan een avondklok worden gedefinieerd als een thuisbevel gedurende specifieke perioden met als doel de overdracht van het coronavirus te verminderen. Een medewerker van dit bureau schreef op 23 april dit jaar: “Ik bracht een dag door met het lezen van nieuwsartikelen over de waarde van deze specifieke maatregel, en de geïnterviewde wetenschappers en artsen konden het gewoon niet eens zijn. Sommigen beweerden dat er geen bewijs was dat de avondklok werkte. Anderen brengen het idee naar voren dat de avondklok moet werken, omdat die intuïtief logisch is.”
Het blijkt dat het heel, heel moeilijk is om te bepalen of een avondklok inderdaad werkt. Het berekenen van hun aannemelijkheid berust slechts op aannames, en het bewijs dat er is, is onvolmaakt en fragmentarisch.
Beslissingen om een avondklok in te stellen worden vooral genomen op basis van fragmentarische gegevens, voorzorgsprincipes en intuïtie. Soms is dat helaas het enige dat kan worden gedaan, aldus het Canadese bureau.
‘Dat kleine groepje dat toch buiten is zet geen zoden aan de dijk’
Ondanks alle kritische geluiden, ook uit wetenschappelijke kringen, over het effect van de avondklok op Covid-19-besmettingen houdt de Surinaamse minister van Volksgezondheid, Amar Ramadhin, vast aan deze maatregel. Maar, een fatsoenlijke, gefundeerde en goed onderbouwde uitleg over het waarom van de avondklok is tot vandaag de dag uitgebleven. Wellicht ontbreekt het daartoe aan wetenschappelijke deskundigheid binnen Volksgezondheid en het Covid-19 Outbreak Management Team, die zich vooral vastgrijpen aan alles wat de Wereldgezondheidsorganisatie, WHO, zegt en schrijft.
De kritiek op de avondklok blijft echter aanzwellen en wordt steeds luider. De burger begrijpt het niet meer. Iemand op Twitter plaatste dit berichtje: ‘Tussen 21 uur en 6 uur zijn de meeste mensen toch al binnen; dat kleine groepje dat wel buiten was zet geen zoden aan de dijk’. ‘Er is geen enkele studie die aantoont dat de besmettingen hierdoor dalen’, is een andere reactie uit zeer, zeer velen.
PK
