Recentelijk gaan er steeds meer berichten rond over huiselijk geweld. Vrouwen die bijvoorbeeld door hun ex-partner met de dood worden bedreigd. Huiselijk geweld is fysiek of verbaal geweld dat door iemand uit de huiselijke of familiekring van het slachtoffer wordt gepleegd.
De term ‘huiselijk’ verwijst overigens niet naar de plaats waar het geweld plaatsvindt, maar naar de relatie tussen pleger en slachtoffer, bijvoorbeeld (ex-)partner, gezins- en familieleden. Bij huiselijk geweld is er meestal sprake van een machtsverschil. Het slachtoffer is afhankelijk van de dader. Het gaat bij huiselijk geweld om lichamelijke, seksuele en psychische vormen van geweld.
In een gesprek met Dagblad Suriname zegt een woordvoerster van UMA Krakti Netwerk (UMA), dat huiselijk geweld een complex probleem is. “Sommige vrouwen vragen veel eerder hulp, maar anderen verzwijgen het jarenlang. Uiteraard is de boodschap: verbreek de stilte, zoek hulp, omdat je niet alleen bent. Als het moet gil (BARI), totdat je hulp krijgt. Natuurlijk snappen wij als organisatie dat het niet zo gemakkelijk gaat. Het is nog steeds een taboe, echter moet men beseffen dat huiselijk geweld schadelijk is voor zowel de slachtoffers als voor het gezin waarvan zij deel uitmaken. Niet zelden zijn slachtoffers geneigd bij een volgende generatie zelf ook geweld toe te passen. Door schaamte of angst durven slachtoffers vaak niet over het geweld te praten en raken ze gemakkelijk in een isolement.”
“Dit is een groot probleem; onderzoeksresultaten tonen aan dat 45% van de Surinamers ooit slachtoffer is geweest van vormen van huiselijk geweld. Het komt voor in alle lagen van de samenleving. Vanwege meestal financiële afhankelijkheid en geen eigen onderdak hebben, merken wij dat vrouwen niet weggaan en blijven in de situatie. Dit loopt veelal verkeerd af. Jammer genoeg hebben wij in Suriname slechts 3 of 4 plekken waar vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld worden opgevangen. Dit terwijl de vraag heel groot is. Deze instellingen kunnen heel weinig vrouwen opvangen, maximaal 10-15. Het is daarom tijd dat ook vanuit de overheid gewerkt wordt aan het opzetten van landelijke zorgcentra voor vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld. Dat zal maken dat veel meer vrouwen aangifte zullen doen en zullen stappen uit de situatie. Nu hebben ze nergens te gaan en blijven ze in een cirkel van geweld”, aldus de woordvoerster.
Het Korps Politie Suriname (KPS) grijpt wel in, maar vervult verder geen begeleidende rol. Nadat aangifte is gedaan, wordt de dader opgepakt en het slachtoffer verwezen naar een instantie die hierin gespecialiseerd is. Slachtoffers van huiselijk geweld kunnen zich tot de volgende instanties wenden voor hulp: De Stichting Stop Geweld tegen Vrouwen, de afdeling Slachtofferzorg van het Ministerie van Justitie en Politie, het Ilse Henar-Hewitt instituut (juridische bijstand), De Rechtszorg (echtscheidingen), het Kantongerecht en het Korps Politie Suriname.
SK
