“In deze moderne tijd leef ik nog ouderwets en woon ik in een huis zonder stroom, geen toilet, maar een wc op het erf. Tafel om vaat te doen staat op het erf en nog veel meer dingen die met vroeger te maken hebben”, zegt een burger.
“Ik probeerde het huis op te knappen, maar het wordt keer op keer moeilijker. Een toiletpot of een deur zijn moeilijk te betalen. Voor iemand die werkzaam is in een winkel kan ik financieel ook niet veel betekenen voor mijn gezin. Ik vind het veel erger voor de kinderen dat zij dit mee moeten maken. Ook al betaal ik bepaalde voorzieningen, toch is het moeilijk uitkomen. De wereld blijft zich ontwikkelen, maar het wordt moeilijker voor mensen als mij van de lage klassen. Ik weet niet eens tot welke klasse ik zelfs behoor”, zeg de burger.
“Door hulp met kleren en voedingsmiddelen kan ik mijn kinderen een maaltijd geven en kleden. Schoolgaan hebben ze lang niet gedaan en schoeisel hebben zij ook niet. Ik vind het wel erg, dat ondanks dat je in een land woont dat rijk is en een eigen ontwikkeling heeft ook nog pinaart. Ik hoopte echt een verandering te zien met de regering, maar het werd van kwaad tot erger. Er moet een verandering komen. Het gaat bij deze niet om ons, maar om de kinderen. Als het zo verder gaat, dan wordt het een heel ander beeld met de jeugd die de toekomst is van morgen. Kinderen moeten genieten en nu zitten zij ook te werken om mee te helpen met het huishouden. Ze moeten genieten van alles dat mogelijk is, maar zelf kleding permitteren en voeding is moeilijk. Hoe wil je een opbouwende toekomst voor morgen als het nu al zo gaat?”, vraagt de burger zich af.
TM
