De regering Venetiaan/Sardjoe, van 2005 tot 2010, heeft vanuit de decentralisatiegedachte ontwikkelingscentra opgezet te Atjoni, Stoelmanseiland, Snesikondre en Apoera om de overheidsfaciliteiten dichterbij de binnenlandbewoners te brengen.
Gebouwd om de gebieden makkelijker te kunnen besturen en de ontwikkeling voor de lokale gemeenschappen te versnellen. Er is een overheidscomplex met kantoren voor de bestuursdienst, overige overheidsdiensten en een staatslogeergebouw in elk van de genoemde plaatsen opgezet. Het project bood voorlopig permanente huisvesting aan de districtscommissaris, een districtssecretaris, adjunct-districtssecretaris en twee bestuursopzichters.
De bedoeling was, dat de commissariaten van de vier bestuursressorten Boven Suriname, Tapanahoni, Paamakka en Apoera verplaatst zouden worden vanuit Paramaribo naar deze centra. In fase 2 zou worden gewerkt aan verdere uitbreiding van de faciliteiten. Mogelijkheden zouden worden gecreëerd voor de mensen die bij de ontwikkelingscentra willen wonen.
Politieke onwil
Volgens een gewezen districtscommissaris zou het een proces moeten zijn om de commissariaten te brengen naar de ontwikkelingscentra. De zaak aantrekkelijk maken voor het personeel, want het personeel stond niet te trappelen om te gaan. Je zou dan uiteindelijk het personeel voor een keuze moeten plaatsen: daar is het commissariaat en als je niet wilt dan moet je maar een andere werkplek kiezen.
Er was sprake van politieke onwil en voor de regering waarschijnlijk geen prioriteit. Na 10 jaren zitten nagenoeg alle districtscommissarissen van de zeven bestuursressorten van het district Sipaliwini nog aan de Zwartenhovenbrugstraat in Paramaribo en kun je weer spreken van de zoveelste kapitaalvernietiging in dit land.
VP
