Enkele tienners geven in gesprek met Dagblad Suriname aan, dat zij ook de pijn voelen. ZIj voelen ook dat het leven van hun ouders moeilijk wordt gemaakt.
“Tiener zijn wordt van je afgenomen, als tiener ga je nu zo dringend mogelijk manieren moeten zoeken om aan geld te komen. Zodat het leven van moeder, vader en kind stabiel is. Ook al probeer ik ook als een tiener te werken, krijg je een druk”, zegt Erico.
“Als je zonder vervoer ergens gaat werken moet je bussen, met vervoer zorgen voor je benzine en voeding. Dus je gaat als het ware met dat kleine beetje dat je maakt die dingen moeten betalen. Hoe help je dan met het huishouden of voor je eigen zakgeld of het ondersteunen van schoolbenodigdheden”, vraagt Erico zich af. “Het ontspannen zelfs kan niet nog, zoals sporten. Men gaf vaak aan, kinderen zijn te toekomst van morgen, dan hoe doe je de ouders van de kinderen dit aan? Als je de ouders op een moeilijke positie zet dat doe je het de kinderen ook aan. De ouders zorgen voor de kinderen en als er een belemmering daar komt voelen wij het ook aan.”
“Ik vind het heel erg wat men doet met ons als mens”, zegt Stephanie van zestien jaar. ‘Dat de school begonnen was heeft mij heel goed gedaan, maar hoe ik naar school moet is heel zwaar. Hoe alles verhoogd is, moet mijn moeder zien te toveren om mij busgeld te geven. We aten normaal vier broden per dag en nu is het maar twee, wandelen kan ook niet meer, bus heen en weer pakken kost veel. Ik heb zelf dagen mee gemaakt waar ik naar school loop, omdat mijn moeder niet genoeg geld heeft. Ik vind het heel erg, dat mijn moeder zoveel moet doorstaan en dat ik het nog moet zien”, zegt Stephanie.
“Kinderen moeten zich als kinderen voelen en doen, en niet al volwassen. En dat word je nu al geleerd. Mijn broertje van tien wil een werk zoeken om te helpen. Het gevoel van spelen is er niet meer, alles is nu een soort van straf. Ondanks dat mijn moeder het beste doet en aangeeft dat wij ons niet druk hoeven te maken, zie je als kind dat iets niet klopt en ga je het beste proberen te doen. Ik hoop echt dat er een andere oplossing komt, want zo kan het helemaal niet verder.”
TM
