In de sector openbaar vervoer is een nieuwe belangenorganisatie in de maak. De organisatie van buschauffeurs. De groep van werkers die direct in contact staat met de samenleving en dagelijks zich met “hun bussen” in het verkeer bevindt en allerlei situaties meemaakt, vaak tot ergernis van overige weggebruikers en de rest van de samenleving. Maar er is ook de kant van hun verhaal waar velen niet mee bekend zijn.
Shevere Turney, de trekker van de organisatie in oprichting, zegt zich bewust te zijn van het niet al te mooie imago dat er bestaat van buschauffeurs bij de samenleving. Daar wil de organisatie positieve verandering in brengen. De organisatie van buschauffeurs wil ook meer bekendheid geven aan de omstandigheden en situaties waarin zij als werkers moeten opereren. Hoewel het niet bij alle buschauffeurs het geval is, bestaat in de samenleving het algemeen beeld van negatief en gevaarlijk rijgedrag van buschauffeurs. Het negatief rijgedrag van sommige buschauffeurs keurt Shever Turney absoluut af. De organisatie wil zich onder andere toeleggen op positieve veranderingen hierin, doch vindt tegelijkertijd ook dat dit onderdeel moet zijn van een duurzame ontwikkeling van de sector openbaar vervoer waar alle overige actoren vanuit hun respectieve belangen de neuzen in een richting moeten wijzen. En daar zijn overheid, passagiers, vergunninghouders, bushouders, transportorganisaties, vervoersbedrijven en chauffeurs allen onderdeel van.
Ordening en duurzame ontwikkeling
De buschauffeursorganisatie in oprichting wil bijdragen aan ordening en duurzame ontwikkeling van de sector openbaar vervoer waar alle belanghebbenden profijt van hebben. Uiteindelijk gaat het wel om optimale dienstverlening aan de samenleving.
Turney zegt, dat de laatste hand gelegd wordt aan de formaliteiten om de organisatie opgericht te krijgen. Er zijn circa 400 buschauffeurs die zich dagelijks over straat bevinden om duizenden passagiers naar hun plek van bestemming te vervoeren. In de sector openbaar vervoer zijn 1.350 vergunninghouders, 800 tot 900 bushouders of eigenaren en circa 400 buschauffeurs.
Turney zegt met zijn organisatie te zullen werken aan een stuk professionalisering bij buschauffeurs. Trainingen in defensief rijden, omgaan met het publiek en de invoering van bepaalde standaarden bij het beroep zijn zaken waaraan nu reeds aan gedacht wordt. Ook zal in collectief verband gekeken moeten worden naar zaken als medische voorzieningen en ongevallenverzekeringen. De organisatie wil ook een goede werkrelatie met het ministerie van Transport, Communicatie en Transport met het oog op ordening en duurzame ontwikkeling van de sector. Buschauffeurs die dagelijks in het verkeer zijn en verkeerssituaties door en door kennen zouden het ministerie van Openbare Werken en de verkeerspolitie ook van praktische adviezen kunnen dienen als het gaat om verkeersveiligheid en vlotte doorstroming in het verkeer.
Breder plaatje
Het beeld dat van buschauffeurs bestaat dient door de samenleving binnen een groter plaatje te worden bezien, waardoor men ook gaat zien wat de omstandigheden en situaties zijn waar deze groep werkers dagelijks mee te maken hebben. Het is een groep werkers die in het dagelijks sociaal- en economisch leven een belangrijke rol vervullen. Duizenden passagiers moeten dagelijks vervoerd worden van en naar het werk of school. Tijd, efficiëntie en veiligheid spelen daarbij een belangrijke rol. Buschauffeurs zijn dagloners en willen aan het eind van de dag zoals bij een ieder redelijke verdiensten overhouden om te kunnen voorzien in de levensbehoeften van hun en het gezin. Zij zijn in 9 van de 10 gevallen niet de eigenaar van de bus die ze rijden.
Dagelijks dienen ze aan de bushouder of eigenaar van de bus een vast afgesproken bedrag af te staan. Gangbaar is op dit moment SRD 500. Gemiddeld zijn de brandstofkosten die ze ook zelf moeten betalen rond de SRD 300. Met de verhoogde brandstofprijzen zal dat nu ook meer zijn. Dus dagelijks moeten ze met het busrijden minimaal SRD 800 aan inkomsten hebben. Gemiddeld kunnen ze maximaal drie busritten (heen en terug) rijden, met een gemiddelde opbrengst per rit van rond de SRD 300. Dan hebben ze daarmee dan voor zichzelf pas SRD 100 verdiend. Dat bedrag is dus op zich niet lonend voor een dag werken. Deze situatie draagt bij aan de hosselmentaliteit in het algemeen. Vanwege filevorming en andere omstandigheden halen buschauffeurs op sommige routes vanwege onder andere de filevorming gevaarlijke capriolen uit in het verkeer, alleen maar om naast die gemiddelde drie busritten een extra rit te kunnen maken. Zo kunnen ze aan het eind van de werkdag toch met minimaal een SRD 300 naar huis gaan. Samen met de overheid en overige actoren zou naar dit aspect van de buschauffeurs gekeken moeten in het kader van ordening en duurzame ontwikkeling van de sector openbaar vervoer, vindt Shevere Turney.
SS
