Ramon Bajnath, voorzitter van het Bedevaartsoord te Weg naar Zee, zegt dat het 1 voor 12 is voor Suriname. Als een man met ervaring met de golven van de rivier heeft hij vaker met het landinwaarts stromen van het zoutwater te maken gehad en hij benadrukt, dat als er nu niets gebeurd een herhaling onvermijdbaar zal zijn. Bajnath wil liever vandaag dan morgen een betonnen dijk.
De ‘groene’ dijk opgetrokken van mangrove planten, het levenswerk van professor Sieuwnath Naipal, ziet hij niet zitten. Bajnath laat hierover weten dat de zon de planten verdort. Dit verdorren heeft volgens professor Naipal een andere oorzaak. Dat er geen geld is om een dijk te bouwen maakt geen indruk op Bajnath. “China zou toch geld beschikbaar stellen? Dan moet deze regering gaan vragen aan de vorige regering waar dat geld is”, zegt hij eenvoudig.
“Het is niet alleen een probleem van Weg naar Zee, maar ook van Paramaribo. Het water zal met een meter stijgen. Hij baseert zijn bezorgdheid op zijn ervaring dat het gebied om de ruim vijf tot zes jaar onder water loopt. “Dus als het nu niet gebeurd dan is het volgend jaar. En als het water een meter stijgt, waar gaan wij dan naar toe?”
Professor Naipal
Eerder liet professor Sieuwnath Naipal al weten dat een mangrove aanplant in 2018 gelukt was en in 2 jaar in 2020 hoogtes bereikt hadden van vier tot zes meter. De planten aan de kust bleken voornamelijk de parwa of zwarte mangrove te zijn en deze beschikken over ademwortels die de lucht ingaan. De bomen gaan dood wanneer de wortels onder modder bedolven raken. Dit is de reden waarom van veel bomen slechts restanten zijn te zien. “Maar, we gaan door met het planten van mangrove”, zei de professor.
Hij ziet graag dat de mangrove vanaf het bedevaartsoord tot aan Paramaribo Noord terugkeert. De hydroloog is van mening, dat een dijk van mangrove een betere bescherming biedt dan een dure zeedijk. “Het gaat niet alleen om kustbescherming maar ook om een stuk land dat je aanwint is zijn verklaring. Tot slot merkt Bajnath nog op dat overstromingen ook tot gevolg hebben dat de voedselzekerheid in gevaar komt aangezien de landbouwers van Weg naar Zee het grootste aandeel in de teelt van agrarische producten hebben.
RB
