Om een idee te krijgen van wat er leeft onder de bevolking beweegt de redactie zich zo nu en dan incognito onder het volk. Niemand wordt aangesproken of vragen gesteld. Slechts het oor wordt te luister gelegd.
Pinautomaten misère
Maandag 2 augustus was het gesprek van de dag de pinautomaten (ATM’s). Bekenden die in de meterslange rij stonden bij de ATM’s van het hoofdkantoor van de Hakrinbank: “Ik ben al een uur onderweg om te pinnen. Ik heb het bij vrijwel alle pinautomaten in Noord geprobeerd. Allemaal out of service. Het heeft mij tot nu toe SRD 100 gekost aan taxiritten. De chauffeur wacht om de hoek op mij. Want ik moet geld lichten om hem te betalen. Ik ben zonder geld op zak uit het weekeinde gekomen.”
Eind van de maand drukte
Omstanders, hadden het over: “Je kan aan de drukte zien, dat het eind van de maand en maandag is na een weekeinde van uitgaven. En als ik het goed heb, is de drukte bij de pinautomaten ook toe te schrijven aan vakantiegeld dat uitgekeerd is aan bepaalde categorieën werknemers.”
Rekeninghouders getorpedeerd
“De bank torpedeert ons. Administratieve kosten worden aan de lopende band verhoogd. Door maximumbedragen die per dag kunnen worden opgenomen, kunnen wij niet eens aan ons geld komen, al hoe dringend wij het nodig hebben. Het weerloze volk wordt van alle kanten gepijnigd. Ik kan mij niet voorstellen, dat de bank er niets aan doet om het bankverkeer vlotter te doen gaan.”
Flauwe smoezen
Dat zij door de drukte rond het einde van de maand verrast zijn is een flauwe smoes. Technische storing is ook een uitvlucht. De onbetamelijke klantenservice geeft het onhebbelijk patroon waarmee wordt gewerkt aan. Het is overduidelijk, dat de banken in grote mate medeschuldig zijn aan de financiële crisis waarin Suriname gedompeld is.
HD
