‘We klagen dat dingen duur zijn geworden, maar uiteindelijk gaan we het moeten kopen als we het nodig hebben’, zegt Prohim. ‘Ook al geven mensen nog zo vaak aan, dat de armen nog armer zijn geworden en dat het thans overleven is, toch komt er geen oplossing. Bijvoorbeeld het kopen van vleessoorten is nu heel moeilijk, je gaat goed moeten nadenken of het noodzakelijk is. Je kan schrikken van de prijzen, maar kopen doen wij allemaal’, zegt Prahim.
‘Zoutvlees dat men vroeger voor SRD 30 een pond kon kopen is nu twee tot drie keer de prijs en de prijzen van de andere vleessoorten zijn ook erg gestegen. Het is geen dagelijkse trend meer om vlees te eten, daar ben ik zeker van, maar als ik eens een soep lust, doe ik het er wel bij. Ook gehakt is duur, daarvan kocht ik een pond voor SRD 25 en dat is nu SRD 60 en bij andere slagers nog duurder. Maar, wanneer die ‘lostoe’ er is dan maakt het niet uit.’ Maar niet een ieder kan zo vrij praten als Prohim.
Angela geeft aan, dat zij ook vaak bij de slagerij ging, maar vanaf het moment dat alles verhoogd is koopt zij alleen kippenbouten, die ook duur zijn geworden. ‘Rund en andere vleessoorten koop ik helaas niet. Het is intussen al zes maanden of langer dat ik geen andere vleessoorten dan vis heb gegeten. Ik kan het mij niet permitteren. Ik heb een groot gezin, dan ga je groot moeten inkopen en dat kan ik niet. Om toch nog iets lekker te eten doe ik dan een groot pak kippenbouten en die hou ik zelfs twee weken’, aldus Angela.
‘Zo zuinig ben ik geworden. Groenten kopen is ook moeilijk. Ik zit soms echt te denken van wat er gaat gebeuren. Er wordt gezegd dat het beter wordt en dat het goed gaat, maar waar dat zie ik niet.’
TM
