Door de minister van Openbare Werken is in DNA bekend gemaakt dat 6 zaken bij de Clad en de pg en nog eens 31 zaken bij de afdeling Interne Controle van het ministerie in behandeling zijn. De vraag rijst nu hoe deze zaken niet eerder zijn opgevallen bij de Rekenkamer die de rechtmatigheid en de doelmatigheid van de bestedingen van de overheid controleert. De kans is dat een deel van de zaken betrekking heeft op de benadeling van ondernemers afkomstig uit het kamp van de toenmalige oppositie. De OW-minister wekt de indruk dat hij tegen corruptie en onrechtmatigheid is, maar intussen zijn er zware geruchten over corruptie onder zijn bewind. Zo zouden, als we uitgaan van wat er allemaal vanuit het buitenland wordt gepost, er onderhandse gunningen zonder openbare aanbestedingen zijn gedaan ten gunste van bijvoorbeeld een meneer die aan de regering een bus zou hebben geschonken. Ook is op social media gepost dat 80% van tablets die waren geschonken aan de overheid voor een legitiem doel, niet in het algemeen belang zouden zijn verdeeld. Onderwijzers en leerlingen kunnen de tablets gebruiken, maar ook ambtenaren die op het veld zijn en digitale formulieren kunnen invullen naar aanleiding van hun controlewerkzaamheden. Indien het waar is dat op OW ook al onderhandse gunningen plaatsvinden aan vrienden en familie, dan verschilt het niet veel van wat bestreden is onder de vorige regering. Overigens zijn de onderhandse gunningen voor vrienden en familie een kwaal dat al decennialang op het ministerie bestaat. Gedurende enkele regeertermijnen zijn zowel de NDP als de VHP bekend met het fenomeen, want ministers uit die politieke kampen hebben de scepter op dit ministerie gezwaaid. Intussen zijn er ook hardnekkige geruchten over de pakketten die door de regering worden verdeeld aan de sociaalzwakkeren. Het gerucht is dat weer een njang wordt gemaakt. Opvallend in al deze zaken is dat de geruchten die hard zijn niet worden ontkracht. Over de pakketten wordt beweerd dat er 2 groepen pakketten zijn: een deel dat wordt verdeeld door de vp en een deel door de president. Beweerd wordt dat het pakket vanuit de president niet de beweerde SRD 750 waard zou hebben maar minder. De inhoud van de 2 groepen pakketten behoort dezelfde te zijn, omdat het gaat om pakketten van dezelfde regering, maar dat zou het niet zijn. We hebben het waarschijnlijk niet van vreemden geleerd, maar van de mensen die het bestuur in de koloniale tijd hier uitmaakten. Het doet ons denken aan het veelbesproken debat in Nederland over de donaties aan politieke partijen. Dit, naar aanleiding van donaties die geaccepteerd zijn door de politieke partij CDA. Het CDA kreeg 1,2 miljoen euro van miljonair Hans van der Wind, die bij de partij betrokken is als fondsenwerver. Wettelijk gezien mag je niets terugkrijgen voor een donatie aan een politieke partij. Als je in ruil voor de donatie een standpunt in het verkiezingsprogramma wil, of een persoon als leider van de partij die een bepaalde koers vaart, dan is er sprake van steekpenning. Volgens Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt hadden de donaties wel invloed op het beleid van de partij. De CDA-plannen werden namelijk gunstiger voor ondernemers. De donatie van 247.000 euro door de Stichting Nederlands Ondernemers Klimaat was ook ietwat dubieus. Het gevolg van deze twee donaties zou zijn dat in het partijprogramma werd opgenomen dat door de regering trainingen zouden moeten worden georganiseerd. Deze trainingen kunnen dan door de donateur worden verzorgd. Ook zou het resultaat van de donaties zijn dat de nadruk niet meer kwam te liggen op het verhogen van het minimumloon, maar op het bevorderen van ondernemerschap. In Nederland worden aan de grote donateurs van de politieke partijen, vragen gesteld: men is geïnteresseerd in de intenties van deze donateurs. Er zit enige tijd tussen het ontvangen van de middelen en publiceren van de donaties. Het kan dus dat de donaties worden gepubliceerd nadat de verkiezingsuitslag bekend is en formaties gaande zijn. Wie zijn de donateurs van de partijen die zetels hebben behaald in Suriname? Kunnen we in Suriname met de transparantie zover gaan dat de Surinaamse Hans van der Wind bekend wordt? Wanneer bepaalde burgers of bedrijven in de samenleving grote bedragen mogen doneren, dan wordt hun stem belangrijker dan van andere burgers, ondanks het systeem van 1 burger 1 stem. In Suriname hebben we ook recent gehad de zware regens die vielen in de reguliere regenperiode. Elke keer hebben we meegemaakt dat OW de voorbereidingen, ondanks de voorspelbaarheid van de seizoenen, niet treft met openbare aanbestedingen, maar steeds zogenaamd overvallen wordt door de regens en als een noodmaatregel snel via onderhandse gunningen werken moet gunnen aan ‘hand picked’ aannemers. Dat is nu weer gebeurd, snel want anders is er een ramp. Elk jaar in regenseizoen acuut werken gunnen in dezelfde periode duidt op opzet. Heel vaak wordt er dan ook nog overgefactureerd en worden de ophaalwerkzaamheden zogenaamd uitgevoerd. Het werk wordt half gedaan. De burgerij weet niet welke kanalen en lozingen worden opgehaald. Ook wordt nooit een hotline bekend gemaakt waarop burgers anoniem wanprestaties en andere boeverij kan melden. Ook de huidige minister heeft dat niet gedaan.
