De huidige coalitiepartijen hebben in de campagnes een wet openbaarheid van bestuur beloofd, maar er wordt nu niet meer over gesproken. Daarom komen we een volgende keer terug. Ook is vaak gesproken over de personen die donaties geven en partijen gijzelen. Over de corruptiebestrijding is ook vaak gesproken. Er zijn weer geluiden van sponsors die aan de deur kloppen. In Nederland is recent op de staatszender NPO duidelijk het gevaar hiervan besproken. Het voorbeeld is gegeven van een partij die eigenlijk op moet komen voor een goed minimumloon. Het vermoeden bestaat dat nadat de partij mooie bedragen donaties van een ondernemer kreeg, de agenda werd aangepast en de aandacht nu ging naar het tegemoet komen van ondernemers. Dat het gevaar van grote donatie is dat sponsors vaker partijbonzen zullen kunnen bereiken en hen beïnvloeden dat de normale leden die een kleine contributie betalen. Ook in Suriname is er wetgeving, weliswaar oppervlakkig, om openbaar te maken welke donaties men van private personen heeft gehad. Heel zelden heeft een partij zich aan de openbaarheidseis voldaan. En er wordt door de regering geen controle uitgeoefend op de verplichting van de publicatie jaarlijks. In Nederland is het opvallend dat donateurs niet geheim zijn, ze zijn bij naam en toenaam bekend en ook het bedrag dat ze hebben gegeven. In die richting van openbaarheid en transparantie moeten wij ook in Suriname gaan. Daardoor wordt voorkomen dat kapitalisten partijen kapen. En dan de regering onder druk zetten nadat de partij die ze hebben gesponsord, in de regeercoalitie participeren. Daardoor ontstaat een oneerlijke concurrentie en dit is dan een vorm van corruptie. Gisteren is in DNA ook geklaagd dat er een bepaalde ondernemer in Nickerie is, weer dit district, die alle opdrachten van de overheid krijgt. De Surinaamse regering zal corruptie niet kunnen aanpakken zonder ook op dit stuk de regelgeving aan te scherpen. De wetgeving van Nederland is zeker het overwegen waard. Aangezien de waarden die aan die wetgeving ten grondslag ligt, overeenkomt met de politieke waarden die wij nastreven, moet de wetgeving over te nemen zijn met enige aanpassingen. Hier beneden een beschrijving van hoe het in he voormalig moederland er aan toe gaat. In dat land heeft men recent open en bloot een miljoenendonatie van een ondernemer besproken. Zijn naam werd openlijk genoemd en dat mag, dat is de richting waarin wij gaan. In Nederland kunnen landelijke politieke partijen een subsidie krijgen van de overheid. Deze subsidies kunnen dan besteed worden aan bijvoorbeeld onderzoek of scholing of om nieuwe leden te werven. Ook kunnen ze giften van particulieren ontvangen. De Wet financiering politieke partijen bepaalt dat grotere giften openbaar moeten zijn. Politieke partijen moeten openheid geven over de giften die ze ontvangen. Dit is vastgelegd in de Wet financiering politieke partijen. Doordat partijen verplicht zijn om grotere giften openbaar te maken, kan niemand anoniem politieke invloed ‘kopen’. En dat invloed kopen is in Suriname een grote bron van corruptie. We zien bijvoorbeeld dat personen die verguisd zijn tijdens de vorige regering vanwege hun dubieuze praktijken en geldwisselpraktijken, gewoon invloed kopen bij partijen die de nieuwe regering vormen en het systeem hebben bekritiseerd. Partijen moeten elk jaar hun financiële stukken voorleggen aan de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het financiële overzicht bevat de naam en adres van de geldverstrekkers die meer dan euro 4.500 hebben gegeven en van schulden van boven de euro 25.000. De minister maakt de documenten openbaar. De regering wil giften van buiten de Europese Unie aan Nederlandse politieke partijen verbieden. Aanleiding daarvoor is het toegenomen risico op buitenlandse beïnvloeding van de Nederlandse democratie. Uitzondering hierop vormen giften van Nederlandse kiesgerechtigden die buiten de EU wonen. Daarnaast zullen politieke partijen verplicht worden om alle, ook de kleinste, giften openbaar te maken die zij krijgen uit andere EU-lidstaten. Voor de openbaarmaking van giften uit Nederland blijft de drempel van € 4.500 per donateur per jaar gelden. Suriname moet een moderne Wet op de politieke partijen maken. Dat is werk van Biza. Het doel hiervan moet zijn om de positie van politieke partijen te versterken. In deze wet zullen in elk geval de organisatorische eisen voor politieke partijen worden geregeld. Duitsland en de Verenigde Staten hebben al zo’n soort wet. Daarnaast moet naar de mogelijkheden gekeken worden om regels over digitale campagnevoering op te nemen, zoals micro targeting (het in beeld brengen van – voorkeuren van – potentiele kiezers).
Transparant zijn over waar je als politieke partij je geld vandaan krijgt is heel belangrijk. Tijdens verkiezingen in Italië en Frankrijk is buitenlandse inmenging geconstateerd. In Suriname is het besef over deze inmenging heel laag, maar het is mogelijk.
