Gisteren is de uitgestelde behandeling van de begroting van 2021 aangevangen. Dit gebeurt terwijl de samenleving gebukt gaat onder het Covid-19 virus dat aan het uitrazen is in Suriname. We zien dat de lockdowns niet werken, omdat er op maandag, woensdag en vrijdag er een drukte van belang is op de verschillende werkplekken en de winkels. Iedereen is dan aan het werk en op straat. De mensen nemen kansen, een deel omdat men vindt dat hun niets zal overkomen omdat ze een ‘fever medicine’ hebben gedronken. De mensen die in problemen zijn zijn de mensen die dom waren en de fever medicine niet hebben genomen. De mensen die gevaccineerd zijn die gaan van het omgekeerde uit. De mensen die gevaccineerd zijn, die blijken meer gevoelig te zijn voor de Mohana-regels dan de mensen die zweren bij de osodresi. Beweerd wordt dat een deel van de bevolking dus uit solidariteit naar de eigen culturele waarden en normen en als bescherming tegen een aanval van derden op die waarden en normen, hebben besloten om te kiezen voor de osodresi. Een recent voorval heeft weer eens benadrukt dat er nog groepen mensen zijn die niet geloven in het Covid-19 virus. Het zou niet bestaan, het zou een verzinsel zijn. En dan denken we aan het hiv-virus dat volgens ook de grote leiders in Afrikaanse landen een verzinsel zou zijn en niet zou bestaan. En er zouden traditionele medicijnen zijn tegen een eventuele aandoening. Het gevolg is inmiddels duidelijk, er zijn landen waar behoorlijke delen van de bevolking besmet zijn. Het is duidelijk dat de osodresi’s niet hebben gewerkt. Overigens, het is duidelijk dat enkele honderdduizend flessen fever medicine zijn uitgedeeld in Suriname en mensen hebben het opgedronken. Een groot deel van de bevolking behoort al gewapend te zijn tegen het covid-19 virus, maar hoe komt het dan dat er nog zoveel mensen besmet worden en tientallen mensen per week ook nog aan de ziekte doodgaan. De regering heeft intussen een grote hoeveelheid vaccins laten halen, er zijn in het stedelijk gebied overal plekken waar mensen snel en veilig zich kunnen laten vaccineren. Opvallend is op sommige plekken lange rijen tot op straat en op sommige plekken lege hallen. Met betrekking tot de vaccinatie merken we nog niet dat de bromki djari zich daarvoor aandient. Er zijn verschillende voorbeelden van landen waar door vaccinaties en omgangsregels de besmettingen flink zijn gedaald. Economieën gaan open, toerisme begint op gang te komen. De regering wil gaan naar 70% vaccinaties, maar we betwijfelen of de regering dit percentage zal bereiken. Naarmate de regering nadrukkelijker zal vragen aan de bevolking om zich te vaccineren, zal een deel van de bevolking dat zien als een soort dwang. En zal men nu wel verwijzen naar mensenrechten, terwijl men op andere momenten mensenrechten een ding van de witte mensen vindt. Maar inmiddels komen er rechtszaken en mensen die weigeren om zich te laten vaccineren halen bakzeil, zoals recent in het geval van een hospitaal. Daar weigerde een groep verpleegkundigen op basis van hun religie om zich te laten vaccineren. Uiteindelijk haalden de werknemers bakzeil en besliste de rechter in het voordeel van de hospitalen. Deze uitspraken zullen een verdere impact hebben op het gedrag van werkgevers, die zullen nu veel meer overgaan om hun werknemers te dwingen om zich te laten vaccineren. Ergens kunnen we dat aanvoelen, vaccineren is sociaal gedrag, niet vaccineren is asociaal gedrag. Dat asociaal gedrag kost tientallen doden per week in Suriname.
Een federale rechtbank in de USA heeft een rechtszaak afgewezen die was aangespannen door 117 werknemers in een ziekenhuis in Houston en omgeving, waarin het vaccinmandaat van het ziekenhuis werd aangevochten. De rechter in Zuid-Texas oordeelde dat de federale wet een ziekenhuis er niet van weerhoudt om te eisen dat al zijn werknemers worden ingeënt tegen covid-19 om weer aan het werk te gaan. De advocaat van de weigerachtige werknemers gaf aan dat ze door zullen gaan met vechten om niet gedwongen te worden om deel te nemen aan wat hij noemde ‘een vaccinproef als voorwaarde voor tewerkstelling’. De ziekenhuisdirecteur gaf aan de andere kant aan dat ze de rechtszaak achter zich zeggen en zich nu focussen op ongeëvenaarde veiligheid, kwaliteit, service en innovatie. Hij vond dat de gevaccineerde medewerkers en artsen hun beslissing hebben genomen voor de patiënten, die altijd centraal staan in alles wat ze doen. Eerder deze maand kondigde het ziekenhuis aan dat het 178 werknemers twee weken onbetaald had geschorst nadat ze weigerden te voldoen aan ziekenhuisprotocollen die een covid-19-vaccin vereisen. Het ziekenhuis gaf aan dat na twee weken de medewerkers die zich niet lieten vaccineren, zouden worden ontslagen. De schorsing kwam nadat verschillende werknemers publiekelijk tegen de regel hadden geprotesteerd. De Amerikaanse media meldden dat het ziekenhuis vrijstelling heeft verleend aan 285 werknemers om religieuze en medische redenen, en dat 332 uitstel hebben gekregen. In Suriname hebben dwarsliggers van het Surinaamse covidbeleid ook bot gevangen bij de rechter.
