Woningnood is onaanvaardbaar hoog, bewoners van Paramaribo, maar ook districten waaronder Wanica, Commewijne en Nickerie, zien het als problemen die dringend een oplossing behoeven. ‘De woningnood waarmee we te kampen hebben blijft nog zeker een aantal jaren duren’
benadrukt een alleenstaande vader tegenover Dagblad Suriname.
De alleenstaande vader heeft drie kinderen en geeft aan, dat het te zwaar wordt de zorg te dragen met de alledaagse problemen. Maandelijks betaalde hij een huur van SRD 1.800 die nu verhoogd is door de situatie naar SRD 2.000 en moet ook nog voor andere dingen betalen om het hoofd boven water te houden.
‘Suriname is een groot land met een kleine bevolking en toch is er al jaren sprake van een huisvestingsprobleem. Voor de gemiddelde burger is het een grote uitdaging om op je dertigste zelfstandig op je eigen te wonen. Hoe moet dat dan met de komende generatie’ vraagt de bezorgde burger zich af. ‘Bij gebrek aan betaalbare woningen,
zit er soms niets anders op dan bij je ouders te blijven wonen, al dan niet met je partner en kinderen, dus drie generaties in een huis. In verschillende culturen is dit heel gewoon bij traditioneel ingestelde,, ook in Suriname kwamen vroeger joint families voor’, benadrukt hij.
‘Vanaf de precaire economische toestand in de jaren ‘80 is ook voor veel mensen met een middenklasse inkomen de enige uitweg om als
volwassenen met kinderen weer bij de ouders te gaan wonen. Maar, wonen met drie generaties heeft volgens de bezorgde burger enkele voordelen, zoals geldbesparing, geen huurprijs problemen en eventueel zelfs oppas voor de kinderen. ‘Maar, men heeft ook met veel nadelen te kampen in de drie generatie huishoudens. Dat kan zijn in de relationele sfeer, tussen grootouders en volwassen kinderen en kleinkinderen. Dit is goed bekeken niet zelfstandigheid en er is ook gebrek aan privacy. Er moet een oplossing voor komen. Er zijn zelfs nog mensen die in een onmogelijke toestand in een huis leven, waarin verschillende zaken, waaronder veiligheid en privacy, niet voorzien zijn.’
‘Het tweede meest dringende probleem vormen de prijzen van eerste levensbehoeften. De prijzen blijven stijgen en daar moet dringend een einde aan gebracht worden. Er zijn velen die er dagelijks mee te kampen hebben’, zegt de alleenstaande vader. ‘Andere uitstekers betreffen werkgelegenheid, onderwijs en nutsvoorzieningen. Dit kan niet, men moet zich meer gaan concentreren op vooruitgang van het land, vechten voor de burgers die het niet hebben of kunnen’, aldus de bezorgde burger.
TM