“Deze dagen is het alleen uitgaven op uitgaven. Om uit huis te gaan voor het doen van mijn boodschappen moet ik geld neertellen, voor het betalen van de spullen ook en om terug naar huis te gaan moet je weer geld neertellen, zo bespaar je helemaal niet”, zegt Andy woensdag 2 juni in gesprek met Dagblad Suriname.
“Nu de bussen niet rijden ben ik genoodzaakt een taxi te pakken om mijn boodschappen alleen te doen. Mijn eigen vervoer is bij de monteur en de onderdelen die ik heb laten halen, kunnen ook nog niet arriveren. Dit vind ik heel erg, maar wat ik erger vind is, dat mijn overbuurvrouw met haar twee jonge kinderen een grote afstand in de zon moet afleggen om boodschappen te doen. De winkels in mijn omgeving zijn niet voorzien van enkele producten, en je bent daardoor genoodzaakt een andere winkel te zoeken en om de enige beste winkel te kunnen bereiken moet je eerst een verre afstand afleggen”, zegt Andy.
“Dat oude vervoersysteem van een paar maanden terug is er weer, maar nu met een schrikbarende prijs”, zegt Bea. “Toen de bussen vorig jaar niet mochten rijden kwamen die zogenaamde kleine bussen die een aantal mensen per keer reed, maar toen was het SRD 10, nu wordt er SRD 25 gevraagd als je een kleine afstand moet afleggen. Daar houden sommige wel rekening mee en wordt er SRD 15 gevraagd, maar anderen zijn keihard. Het is lockdown als het ware, maar je boodschappen ga je toch moeten doen”, zegt Bea.
“Ik dacht juist, dat de bussen toch zouden rijden. Er zijn mensen die ook in het centrum werkzaam zijn. En een taxi pakken tijdens deze hele periode is om gek te worden. Dus je hebt in de maand juni gewerkt om alleen de taxi te betalen”, benadrukt Bea. “Er had heel goed nagedacht moeten worden alvorens men de lockdown had aangekondigd. Maar, ieder keer wordt het snel en op het laatste moment gedaan.”
TM
