Suriname heeft de afgelopen dagen in verschillende buurten ongekende waterniveaus meegemaakt die veroorzaakt zijn door de vele regens van de afgelopen dagen. Het heeft in de afgelopen dagen enorm veel geregend. De gronden zijn verzadigd geraakt, de goten, kreken en kanalen raakten overvol en puilden uit naar buiten. In veel buurten is het water van de afvoergoten even hoof gestegen als het water op de percelen. Veel landbouwgronden met lange cyclusgewassen als fruitbomen staan inmiddels langere tijd onder water en de vrees is dat deze fruitbomen kunnen afsterven. Dat ze betekenen een enorm verlies voor investeringen van jaren die zijn gepleegd in de aanschaf en onderhoud van bomen, het onderhoud van de natte infrastructuur. Ondertussen zijn de gronden waarop groenten worden verbouwd onder water en is het aanbod van groenten heel klein geworden, met als gevolg dat de prijs van groenten enorm is gestegen. Veel woonhuizen zitten al dagen onder water en hebben mensen maatregelen moeten treffen om met zandzakken hun huizen te beschermen. De afgelopen 40 jaar is zo een waterpeil als gevolg van regen niet meegemaakt. Gebieden die over diepe goten en afvoerkanalen beschikken en over het algemeen nooit onder water lopen, liggen soms zelfs 10 – 15 centimeter onder water. Ook het vee dat vrij op het land graast heeft het enorm te verduren. De grote dieren zitten vast in de gronden die kleigronden die zacht worden door verzadiging met water. Ook hebben de dieren minder te grazen waardoor bijgevoederd moet worden. In de verschillende buurten waar mensen traditiegetrouw vee eropna houden zijn de slagers met hun pick-ups gesignaleerd. Zij loeren waarschijnlijk op veehouders die desperate zijn en vastzitten n noodgedwongen hun vee gaan moeten verkopen in plaats van ze te zien verzuipen. In deze tijden van nood wordt dan het vee goedkoop opgekocht. Woongemeenschappen zijn onbewoonbaar, er zijn mensen die in deze moeilijke tijd van covid waar overcrowding moet worden voorkomen, moeten verhuizen naar familieheden wier huizen niet vol zitten met water. Dat brengt dan weer risico’s met zich mee. De voormalige agrarische gebieden hebben nog in de jaren ’60 en ’70 zwaar geleund op de verantwoordelijkheid van de overheid om met technologie de waterhuishouding te beheren via goed onderhouden kanalen en waterwegen en goed functionerende gemalen en waterpompen. Er zijn gebieden waar burgers illegaal watergebieden die gescheiden waren, met elkaar hebben verbonden zoals in Wanica. De illegale waterverbinding die is aangelegd zorgt zo ervoor dat het water bij grote regens niet verdeeld is over 2 watergebieden, maar afdruipt naar het lager gelegen gebied. In deze gebieden zijn de gronden moeilijk bewoonbaar geworden, dat is al zeker 2 decennia zo. De landerijen kunnen niet zonder risico beplant worden, ook is het moeilijk geworden om vee te houden. Nu is na 40 jaar gebleken dat het water bijna alle gronden in Wanica en andere landbouwgebieden blank kan leggen. Er zijn in Wanica pompgemalen die niet werken. Deze situatie is al meer dan 10 jaar bekend bij zowel LVV als OW, maar de regering heeft nooit prioriteit gegeven aan de woon- en landbouwgebieden die in Wanica en andere districten liggen. De pompgemalen werken niet en de regering blijft deze gemalen in defecte staat behouden. Dat is gebeurd onder de NF-regeringen als onder de NDP-regeringen. Het is opvallend dat de landbouwers grote verliezen blijven incasseren maar zich niet bundelen om hun DNA-leden van Wanica onder druk te zetten. De landbouwers gaan ervan uit dat de regering hun ongestraft mag negeren. De gronden in Wanica in de voormalige gebieden zijn uitgegeven voor landbouwdoeleinden, maar nu blijkt door wateroverlast die zich enkele keren in het jaar voordoet dat deze gronden noch voor landbouw noch voor de veeteelt zijn geschikt. En dat terwijl de burgers in deze gebieden ten minste als een bijverdienste aan landbouw doen en vee houden. Een nieuwe bestemming die de gronden wel kunnen krijgen is als visgronden. Er kunnen grote visvijvers worden gegraven die direct als waterreservoirs kunnen dienen bij extreme regenval. Er ontstaat tussen de visvijvers hoger gelegen land waarop grote en kleine herkauwers kunnen worden gekweekt, maar het landoppervlakte zal door het extreme inpolderen behoorlijk afnemen. De minister van OW had op de radio het ook over klimaatsverandering en zeespiegelstijging. Klimaatsverandering kan zorgen voor periodes van extreme droogte gevolgd door periodes van extreme regenval. Geen van de periodes is goed voor de voedselproductie en de volksgezondheid. Zeespiegelstijging kan onafhankelijk van seizoenen permanent gebieden aan weerzijden van grote kanalen blank leggen en wel permanent. Als gebieden permanent onder water liggen en goten permanent overstroomd zijn, dan zullen gebieden die eens in de jaren ’40 – ’60 van de vorige eeuw zijn gepolderd, meer permanent zwampen worden en overgenomen worden door het water. De vraag rijst waar de burgers naar toe zullen verhuizen. Het weer tot zwamp worden van de polders zal gepaard gaan met enorme verliezen, omdat bijvoorbeeld goede huizen onbewoonbaar zullen worden. De vraag rijst ook wat er zal gebeuren met de middelen van bestaan van boeren die verloren zullen gaan. Suriname is een zwaar kwetsbaar land voor zeespiegelstijging. Tot nu toe hebben we Surinaamse regeringen, ook de huidige niet, horen praten over de oplossingen voor de onvermijdelijke zeespiegelstijging.
