Op 20 mei herdenkt de Stichting Arbeidsmobilisatie en Ontwikkeling (SAO) haar 40-jarig bestaan. Directrice Joyce Lapar spreekt in haar felicitatieboodschap van een mijlpaal. Zeker als teruggeblikt wordt op het aantal cursisten dat hun certificaat heeft kunnen behalen, de netwerken die zijn opgebouwd en verder verstevigd, het aanbod van de trainingen, de projecten die uitgevoerd zijn ten behoeve van derden en het uitvoeren van sociale activiteiten die passen binnen het beleidskader van het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AW&J), waar de SAO onder ressorteert. Kortom, de dienstbaarheid vanuit de SAO is behoorlijk vergroot!
‘Merkbaar is dat steeds meer particuliere bedrijven een beroep doen op de SAO om aan hun werknemers vaktrainingen op maat te verzorgen. Echter staat de stichting wel voor een hele grote uitdaging als gevolg van de Covid-19 pandemie. De vaktrainingen die gedurende reguliere werktijden worden verzorgd worden steeds onderbroken ter voorkoming van verdere verspreiding van het Covid-19 virus. Ook de avondtrainingen kunnen vanwege de aangepaste ″lockdown″ tijden geen voortgang vinden. De bedrijfstrainingen en uitvoering van projecten (trainingen op maat) vinden zoveel mogelijk wel voortgang.
De ontstane situatie dwingt een ieder en met name het SAO-team om steeds meer creativiteit aan de dag te leggen. De daadwerkelijke stap naar ″blendid″ trainingen zal nu een feit moeten zijn, ondanks het deels ontbreken van voldoende equipment, digitale skills en internetconnectie op elke gewenste afdeling.
Benadrukt dient te worden dat het bij vaktrainingen om talentontwikkeling gaat en het een proces inhoudt waarbij vaardigheden worden aangeleerd door ze te doen/uitvoeren (″learning by doing″). Het curriculum van de diverse vakrichtingen is daarom ook zodanig opgesteld. De reguliere vaktrainingen zijn op assistenten niveau en worden de instructies zoveel mogelijk individueel gegeven. De praktijkopdrachten worden in kleine groepjes uitgevoerd wat bijdraagt aan de versterking van de groepscohesie en samenwerken. De hierboven geschetste methode van onderwijzen onderscheidt zich van het regulier onderwijs en vereist veel motivatie, inzet, discipline en sociaal bewogenheid van het totaal personeel verbonden aan de SAO.
Trainingen op maat verzorgen en gemeenschaps ontwikkelingsprojecten uitvoeren vraagt van het personeel ook de nodige bereidwilligheid om elders dan hun werklocatie training te geven voor een langere periode en weg van hun gezin.
De directie zegt het totaal personeel dank voor de tot nu toe verrichtte werkzaamheden die ertoe hebben geleid dat de SAO nog voort kan bestaan en die rol vervult die meer dan noodzakelijk is. Uitvoering van het beleid kan niet zonder toegewijd personeel! De succesverhalen van ex-cursisten van de SAO zijn daartoe het bewijs. Vanuit haast elke vakrichting die de SAO verzorgt zijn er kleine ondernemers, verpleegkundigen met specifieke specialisaties en technische managers voortgesproten.
Aan het personeel zeg ik: laten we genieten en houden van onszelf en het meeste uit ons leven halen. Onze echte rijkdom is onze gezondheid. Laten we de kostbaarheid van het leven zoeken in alle mogelijkheden die we direct of indirect tegenkomen en daarbij alle voorzichtigheid betrachten. De toekomst van de SAO zal zich moeten kenmerken door meer innovaties toe te passen, waarbij nog meer doelgroepen aanbod zullen komen. Het aanbod van vaktrainingen verruimd/ opgesplitst zal worden toegespitst op de vraag vanuit de arbeidsmarkt in relatie tot de steeds verder globaliserende wereld.
Dank aan de Surinaamse samenleving voor het in ons gesteld vertrouwen. De SAO zal u zoveel mogelijk ten dienste blijven staan. Het ministerie c.q. de minister van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken dank ik ook voor de ondersteuning bij de uitvoering van de SAO-doelstellingen.
Ik sluit af met het volgende: NO LAS BRIBI! KON SKORO JOE SREFI NA SAO!
Gefeliciteerd allen, in het bijzonder de SAO’ers!!!!
Opgemaakt door de directeur SAO, d.d. 19 mei 2021
Mw.mr. J. Lapar.’
