Stijgende prijs van graan op wereldmarkt en stijgende US$-koers werken niet mee om prijzen te beteugelen
Naast brood en melk worden ook de prijzen van andere basis voedingsmiddelen, waaronder rijst, verhoogd. Voor 4.54 kilogram (semi Super) moet nu SRD 62,50 worden betaald en voor 9.07 kilogram (Super) SRD 115. Er zijn wel verschillende merk soorten rijst waaruit de consument kan kiezen, maar de prijzen blijven in het algemeen klimmen. Ook de prijzen van kip, kippenvoer, buitenlandse grondstoffen (waaronder maïs, soja, olie), brandstof blijven stijgen.
‘Wij kunnen nu al niet overleven en dan wordt het leven nog moeilijker gemaakt voor ons’, zegt Vanessa, een kleine onderneemster, in gesprek met Dagblad Suriname. ‘Naast alle prijsverhogen van basis voedingsproducten tot het onderhoud, wordt de gelegenheid ons ook niet gegeven om geld te verdienen. Hoe kom je dan rond?’, vraag Vanessa zich af.
De lokale prijzen voor onder andere veevoer en rijst zijn de afgelopen dagen fors omhoog geschoten. De oorzaak hiervan zou gelegen zijn in fikse prijsstijgingen van graan en soja op de wereldmarkt en een stijgende US$-koers.
Hierdoor moet nu in Suriname bijvoorbeeld voor een 40 kilo zak kuikenvoer plotseling SRD 550 worden betaald, dat was SRD 465. De lokale producent van veevoer De Molen/VESU Voer werkt al met bestellingen die een paar dagen eerder zijn gedaan.
Tegenover de redactie van Dagblad Suriname vraagt iemand zich af hoe het mogelijk is, dat hij vorig week woensdag 12 mei nog een zak veevoer van 40 kilo kon kopen voor SRD 415, en maandag 17 mei in ene voor SRD 480. ‘In nog geen week tijd!’
Door alle prijsstijgingen is een kip ook aanzienlijk duurder geworden. Voor een kilootje Surinaamse kip zou vandaag de dag rond de SRD 50-65 moeten worden neergeteld. En voor een eitje zal tussen de 2 en 3 Surinaamse dollar moeten worden betaald. Het is een complete keten van producten die allemaal nauw verbonden zijn met granen, veevoer, maar ook met een steeds stijgende wisselkoers. De prijs van veevoer zou voor circa 45 procent afhankelijk zijn van de Amerikaanse dollar.
Overigens lokale veevoer- en andere producenten blijken niet te profiteren van die zogenoemde retentiedollars. Dit verplicht ingesteld inwisselen van Amerikaanse dollars door exporteurs bij de Centrale Bank van Suriname is bedoeld om de regering goedkopere dollars in handen te geven voor noodzakelijke importen, zoals medicijnen en benzine. Maar, geen enkele dollar komt nog terecht bij lokale producten, terwijl het om miljoenen Amerikaanse dollars gaat. Zou dat het geval zijn, dan zouden onder andere de prijzen voor veevoer niet fors verhoogd hoeven te worden.
PK & TM
