De gezondheidszorg in Suriname staat op een heel kritiek punt momenteel. De derde golf die in de coronapandemie een piek aan het bereiken is, is al op een heel hoog niveau van meer dan 100 gevallen per dag. Zo een hoog niveau hadden de vorige 2 Covid-pieken niet bereikt. De gezondheidsdiensten praten al over uitputting van personeel en dat er zo strakjes er geen bedden zullen zijn om patiënten die opgenomen moeten worden, op te nemen. Ten minste 1 gezondheidsdirecteur durft wel te zeggen wat anderen niet willen, hij is kritisch naar de samenleving toe die zou weigeren om zich te houden aan de coronamaatregelen. De derde golf is de meest hardnekkige die we hebben meegemaakt. De ziekenhuisdirecteur heeft in de media verklaard dat hij het de samenleving kwalijk neemt dat men weigert om zich aan de regels te houden. Recent is ook bijvoorbeeld in de media bericht dat 2 broers hun verjaardag aan het vieren waren middels een illegaal feest met meer dan 40 mensen. Een BBS’er en een vrouwelijke agente die vanwege zijn betrokkenheid bij Covid-maatregelen wilden ingrijpen werden door de broers (ondernemers) en een vrouw uit de feestende menigte mishandeld. De vrouwelijke agente moest voor haar verwondingen naar de EHBO worden gebracht. Het feest (een houseparty) is op den duur door een tip wel stopgezet. We hebben maanden geleden al gewaarschuwd dat Suriname met zijn zwak gezondheidszorgsysteem, niet op het punt moet geraken dat gekozen moet worden welke ernstige patiënten opgenomen worden in het ziekenhuis en welke niet. Suriname zou in totaal maar een schraal aantal van 32 IC-bedden hebben bestemd voor Covid. Gistermiddag werd gerapporteerd dat maar 2 IC-bedden nog beschikbaar waren. Het moment alle IC-bedden bezet zijn en keuzes moeten worden gemaakt, wie wel en wie niet wordt opgenomen, dan zou er sprake zijn van ‘code zwart’. De vraag rijst hoe bepaald moet worden wie opgenomen wordt en wie niet. Er zijn een paar modellen om keuzes te maken bijvoorbeeld op basis van de overlevingskansen of op basis van het lotensysteem. Het eerste model betekent dat mensen die overlevingskans hebben, in leven gehouden en versterkt zullen worden; personen met minder overlevingskansen worden dan niet opgenomen en zullen dan in een isolatiesituatie buiten of thuis moeten overleven. De kans is dan groot dat deze mensen zullen overlijden. Het tweede systeem is dat het lot bepaalt wie een IC-plek krijgt; wie pech heeft zal dan uit het systeem vallen. Het risico in Suriname is dan dat straks het risico van de corruptie het systeem in sluipt. Degenen die connecties hebben die kunnen dan een overlevingskans krijgen. Het is bekend in Suriname dat na een paar calls veel diensten en attentie die in normale gevallen niet beschikbaar is, opeens wel beschikbaar wordt. Nederland was enkele maanden terug ook op het punt om door al zijn ziekenhuisbedden heen te zijn, en toen was de optie bekeken dat patiënten verplaatst zouden worden naar Duitsland waar er nog ruimte was. Zover is het echter niet gekomen. Deze opties schijnen wij in Suriname niet te hebben.
In de media is er al melding gemaakt van de mogelijkheid van een totale lockdown van enkele dagen, zoals dat bijvoorbeeld het geval was in maart 2020. Dat betekent dat dan alleen bepaalde zaken als winkels, apotheken, slagerijen, ziekenhuizen en verzorgingsinstituten open zijn en dat de overheid behalve de handhavingsdiensten ook op slot is. De totale lockdown had de golf helpen bedaren. We zien echter een zeer gevaarlijke ontwikkeling en dat is de burgerlijke ongehoorzaamheid. Er zijn burgers die ook in de media oproepen dat voornamelijk het goed eten en bewegen en afstand bewaren al goed is als maatregel. Goed eten en drinken is niet afhankelijk van de regering, het is een vrijheid die de mensen in een vrij land als Suriname hebben. De oproepen zijn duidelijk, maar hoe komt het dan dat er zoveel besmettingen zijn, zoveel doden en zoveel opnames in de ziekenhuizen? En als iemand overgewicht of een andere chronische aandoening heeft, zal het goed eten en in het zonlicht in de ochtend lopen voorkomen dat men besmet raakt of ziek wordt?
Het is duidelijk dat Suriname nu op een gevaarlijk punt staat, in een periode die gekenmerkt wordt door wijdverbreide burgerlijke ongehoorzaamheid, huisfeesten, kantoren die zonder essentieel te zijn toch open zijn en bedrijven en waar de maatregelen niet in acht worden genomen. We hebben al bijna constant lockdowns gehad van enige mate vanaf de pandemie haar intrede in Suriname deed, maar de bevolking had toch wel de vrijheid om op straat te gaan of samen te komen thuis of in de zijwegen en daar werd er geweigerd om onder familie en vrienden een mondkap te dragen, social distance in acht te nemen en de handen te wassen of te ontsmetten. We leven al meer dan een jaar sinds de corona haar intrede deed en nog steeds zijn er mensen die het begrip ‘social distance’ niet kennen. De bevolking is ook niet bereid om de vaccins te nemen, de vraag wordt wat we met de aanlevering van de 700.000 vanuit Nederland zullen doen. Bij een onwillige bevolking kunnen we straks een zeer rampzalige situatie in Suriname krijgen, maar het zal de wereldpers niet halen omdat we geen India, Brazilië of China zijn. De bevolking wordt opgeroepen om het destructief verzet te staken en tot inkeer te komen.
