Door de regering is recent bekendgemaakt dat tijdens het afsluitingsfeest van de voor de moslims heilige maand Ramadan, er een lockdown zal gelden. Op deze bekendmaking van de regering is met gemengde gevoelens gereageerd uit de moslimgemeenschap, maar er is ook sympathie voor dit besluit. De moslims benadrukken dat Ied-ul-Fitre, zoals het afsluitingsfeest bekend is, op zich geen uitbundig en wild feest is. Er vinden wel samenscholingen plaats in de moskee en ook buiten de moskee na het gebed. En daarin ligt het juist het risico van de verspreiding. De kern van de Ramadan is het vasten en dat is een individuele plicht van elke moslim die mag, kan en moet vasten. Met het vasten is de plicht van de moslim in de ramadan voldaan. Het gezamenlijk bidden in de moskee gedurende de nachten van de ramadan, bekend als het Tarawih-gebed, is een heel sterk gebruik van gemeenten, maar moslims hebben aan hun gebedsverplichting voldaan als ze na het ondergaan van de zon en daarna rond 20.00 uur het Isha-gebed hebben verricht. Daarbij is er ruimte om extra te bidden. De islamitische verplichtingen jegens de Schepper zijn individuele verplichtingen, waaraan de lockdowns geen afbreuk kunnen doen. Vandaar dat gemeenten ook hebben verklaard dat men niet als oorzaak wil worden aangemerkt van massale verspreiding van het covidvirus in Suriname, want…ook de Surinaamse moslim is een mens met zwakten. De afstandsregels zijn niet de gebruikelijke regels binnen de islamitische gemeenschappen, waar men letterlijk schouder aan schouder in rijen achter elkaar bidt en elkaar met omhelzingen begroet, vooral met het Ied-feest. Toen de lockdowns en daarna versoepelingen met samenscholingsregels werden aangekondigd, hebben gemeenten de moskeeën geopend en heeft men op afstanden van 2 meter gebeden, met mondkap en soms zelfs op stoelen om te vermijden dat de grond met het gezicht en de handen wordt aangeraakt. Zo zie je dat gemeenten toch nog de behoefte hebben om de geborgenheid van de gemeente niet verloren te laten gaan. Er zijn mensen die niet veel familie (in Suriname) hebben, hun familie waarmee ze lachen en hun goed en slecht nieuws delen, zijn dan de mensen van de gemeente. De moskeeën van de gemeenten zijn er al geruime tijd, en dat heeft impact op het algemeen welzijnsgevoel van moslims die over het algemeen zeer gehecht zijn aan de moskee en de geloofsgenoten. Het is voor de moslimgemeenschap een zeer moeilijke tijd, en door bijvoorbeeld regels in te voeren voor vervroegd vrijstelling van de dienst voor de vastende moslims in de publieke sector heeft de huidige regering een steun in de rug gegeven van de moslims om toch nog te vasten. Deze maatregel is zeer geapprecieerd door de moslimgemeenschap en heeft sommige gelovigen over de streep getrokken om meer en intenser te vasten. Er zal op de dag van de nationale vrije dag Ied een lockdown gelden. Dat betekent dat er geen samenscholingen en party’s moeten plaatsvinden. Dansfeesten, alcohol en uitspattingen zijn in de Islam uit den boze, maar toch zien wij bij bepaalde gemeenschappen in Suriname dat men zich op Ied-dag daaraan overgeeft. En dat is zeer in strijd met de normen en de regels van het geloof en de ramadan zelf waarvan men het einde viert. De regering geeft de lockdown voor die dag afgekondigd, maar het is bekend dat er groepen moslims zijn die op verschillende wijze hun einde van de ramadan vaststellen. Er zijn hoofdzakelijk 2 stromingen: de groep die middels berekeningen de geboorte van de maan en de Ied-dag vaststel, en de groep, die op de wijze die meer dan 100 jaar teruggaat, nog daadwerkelijk de nieuwe maan moet zien om zeker te zijn dat er sprake is van nieuwe maan. Bij deze laatste groep kan de Ied-dag gaan schuiven en valt hij niet van tevoren te bepalen. De vraag rijst of de lockdown ook zal gelden voor de groepen die eerder of later dan de nationale vrije dag hun feest zullen vieren. Een vraag die opkomt, is wat de politie en andere handhavingsgroepen zullen doen als ze overtredingen in moskeeën en in de plaatselijke gemeenschappen en buurten en thuis bij mensen waarneemt. Want we zien nog steeds dat de politie gewoon langsrijdt de overtredingen ongemerkt voorbijgaat.
De ramadan is de negende maand van de islamitische maankalender. In de islam geldt ze als de heilige maand van inkeer, waarin tussen fajr (de dageraad ruim vóór zonsopkomst) en maghrib (bij zonsondergang) door vele gelovigen –voor zover zij daarvan niet vrijgesteld zijn – gevast wordt. Een speciale nacht in deze maand is Laylat al-Qadr. Het vasten is gedurende de dag niet eten en drinken. Daarnaast zijn ook liegen, schelden, kwaadspreken en vloeken tijdens de ramadan extra kwalijk. Dat is 1 van de nachten in het derde deel van de maand, dus de periode waarin we nu leven. Naar het voorbeeld van de profeet Mohammed hanteren moslims in deze maand een voorgeschreven vasten gedurende de dag. Dit vasten is 1 van de 5 zuilen van de islam. Zieken, zwangere vrouwen, kinderen van 11 jaar of jonger of reizigers, zijn echter niet verplicht te vasten. Naast het vasten kunnen vrijwillig extra gebeden gedurende de nacht worden verricht. Moslims bidden gedurende deze maand meer. Naast een maand van bezinning is ramadan een maand waarin extra aandacht geschonken wordt aan verdraagzaamheid, vrijgevigheid, liefdadigheid en samenhorigheid. Volgens de islam leert vasten de mens aan zichzelf te bedwingen en kan het eigenschappen aanleren als discipline, uithoudingsvermogen en vooral zelfbeheersing, en leert het de mens aan de baas te zijn over begeerten en lusten. Verder zou vasten het inlevingsvermogen in de armen versterken en het respect in de medemens en God vergroten. Elke dag dat men vast, wordt als een overwinning gezien.
