In de VS heeft na een lange rechtszaak de strafrechter eindelijk tot een conclusie kunnen komen in de zaak van de zwarte Amerikaan George Floyd. Deze zaak gaat om de beruchte aanhouding van Floyd die zich zonder verzet had overgegeven aan de politie. Een der dienstdoende politiemannen is 9 minuten lang met zijn hele gewicht op de nek van Floyd gaan zitten terwijl deze bedelde en huilde om mededogen. Hij riep in wanhoop en in zijn doodsstrijd ook zijn moeder aan. Het hartverscheurend tafereel is op de video vastgelegd en dat heeft de Amerikaanse autoriteiten en ook de rechter gedwongen om deze zaak te vervolgen. Na deze zaak zijn nog ettelijke zwarte Amerikanen door de Amerikaanse politie neergeschoten alsof het om lastige muskieten ging. Tot deze en de vorige week nog zijn zwarte en gekleurde Amerikanen neergeschoten alsof het om dieren ging. De doodslag op Floyd veroorzaakte massale protesten in Amerika en de Black Lives Matter beweging vloeide daaruit voort. De dood van Floyd maakte omdat het was gefilmd en viraal ging, diepe indruk gemaakt op de wereldbevolking en in de landen waar de nakomelingen van de tot slaaf gemaakten als minderheden wonen, onder andere ook in Nederland, soms tot ontevredenheid van delen van het witte etablissement. Ook in landen waar de nakomelingen van de tot slaaf gemaakten alles behalve een minderheid zijn heeft de beweging invloed gehad, ook in Suriname. En vaak wordt van de beweging misbruik gemaakt door politieke partijen door massa’s op straat te mobiliseren en heel vaak blijft dat tot pogingen omdat de handelingen doorzichtig zijn. In de dagen na de doodslag op Floyd braken er rellen uit in de straten van bepaalde steden. Vernielingen deden zich voor en ook brandstichting. Zaken werden vernield en er vonden plunderingen plaats, soms zelfs van zaken die moeizaam door zwarte ondernemers zijn opgezet. De veroordeling van de politieagent/hoofddader van de doodslag op Floyd, werd verwelkomd door grote delen van Amerika, ook de zwarte bevolking. Maar de onderdrukking en achterstelling van de zwarte bevolking in de USA zal niet eindigen door goede strafvonnissen van de rechters. Het is opvallend dat er grote verschillen zijn in de woon- en leefomstandigheden, de plaatsen en de steden waar zwarte Amerikanen en gekleurde Amerikanen verblijven. Recent hebben ook veel Chinese Amerikanen op bescheiden schaal geprotesteerd, omdat in de USA de haat tegen de bevolking met een Aziatische achtergrond is toegenomen. Deze uiting en groei van de haat wordt toegeschreven aan de wijze waarop voormalig president Trump het covid-virus heeft verbonden aan China en de Chinezen. De chinezen worden door gestoorde Amerikanen gezien als de schuldigen van de verspreiding van het virus. Het vonnissen van de agenten betrokken bij de doodslag is niet het einde, er moeten structurele maatregelen plaatsvinden in de Amerikaanse samenleving om de gekleurde bevolking een betere kans te geven en om gelijke behandeling in het onderwijs en op de arbeidsmarkt meer ingang te doen vinden. Daarvoor moeten er strenge wetten worden gemaakt. De zwarte bevolking moet inzien dat nadat hevig is geprotesteerd en de fysieke strijd gaat luwen, op de vloer het belangrijke werk moet worden gedaan door de verschillende ministeries en in het Amerikaanse parlement. Daarbij moet rekening worden gehouden dat er een heuse opkomst en blei is geweest onder Trump van een op wit-separatistische militante beweging, onder andere verantwoordelijk voor de bestorming van het Capitool begin van het jaar. Deze beweging lijkt terug te willen naar de koloniale periode van de witte en christelijke suprematie. Wat er in Amerika zich heeft plaatsgevonden is een leermoment voor Suriname. Door de politieke emancipatie en de gelijkwaardigheid vanuit de grondwet zijn er in Suriname bevolkingsgroepen die geen minderheden zijn, met uitzondering van de inheemsen. We zien echter dat ondanks een redelijke politieke participatie de achterstanden van bevolkingsgroepen zijn gebleven. Dat heeft niet te maken met discriminatie, maar met slecht sociaal-economisch beleid van de regeringen en slechte politieke programma’s van de politieke partijen die bijvoorbeeld stemmen halen in het binnenland en in de volksbuurten. Het heeft dus ook te maken met wat de verschillende kiezers verlangen van de politici en de politieke partijen voor wie ze stemmen. Onderwijs blijft in het geheel een cruciale rol spelen, maar we zien nog steeds dat weer geen speciale programma’s worden uitgevoerd om de achterstanden in het binnenland en in de verschillende volksbuurten (niet alleen de traditionele) weg te werken. Er heeft zich na de discriminatie geen discriminatie en achterstelling in Suriname plaatsgevonden zoals dat in de USA is gebeurd. Er zijn toch wel achterstanden ontstaan doordat bepaalde groepen hard gingen via offers, spaarzaamheid, onderwijs, ondernemerschap en arbeid. Dat betekent dat andere groepen via overheidsprogramma’s extra moeten worden gestimuleerd. We hebben wel meegemaakt het beperken van groepen die flink willen groeien, maar minder het bevorderen van groepen die nog groeistoornissen vertonen. De interne ongelijkheid in de samenleving heeft specifieke oorzaken en daarover moet de regering zich buigen en programma’s ontwikkelen om te gaan richting de egale samenleving.
