De aanblik van de omgeving waar het regeringsgebouw aan de Dr. Sophie Redmondstraat torent, is een nationale schande, een brevet van onvermogen van de regering die maar zit te zitten, meent een burger die in de buurt was.
Verwarde aanblik
“De ruimtelijke ordening en het milieu van Suriname geven een verwarde aanblik. De kwaliteit van het milieu, de woon- en werkomgeving van menigeen is niet om erover naar huis te schrijven. Daar kan regeringsleider Brunswijk van meepraten. De omgeving van het regeringsgebouw aan de Dr. Sophie Redmondstraat, waarin hij zetelt, is morsig. En te bedenken dat hij een ambtenarenleger van meer dan 50.000 luierende koppen op stal heeft, die niet eens in staat zijn om hun eigen kooi uit te mesten.”
Maatschappelijk issue
“Hoogstaand onkruid, afval, zwerfvuil, kapotte zitbanken, beschadigde monumenten en beelden omringen het regeringsgebouw als boze geesten. Het legt een geestelijke-maatschappelijke domper op alles en iedereen. A de nek’ wan hebi tapu a regering. Het optimaliseren van het woon-, werk- en leefklimaat is een maatschappelijk issue.”
Ruimtelijke ordening en milieu
“Regering Santokhi/Brunswijk heeft bijzondere plannen met het milieu. Op 16 juli 2020 werd het voormalig ministerie van Ruimtelijke Ordening Grond- en Bosbeheer omgedoopt tot: ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu. Werkgroepen zijn aan het werk gezet, commissies benoemd, consultants aangetrokken om een studie te maken over hoe de koe bij de horens te vatten. Na een jaar ploeteren zijn er nog geen zoden aan de dijk gezet.”
Pasklare antwoorden
“Deze garde van adviseurs, commissieleden, consultants en andere sierpaarden zijn berekenend, koel en zakelijk. Zij verstaan de kunst om nationale vraagstukken en projecten op een paar velletjes papier neer te zetten. Knelpunten, die door de eeuwen heen zijn uitgegroeid tot een kankergezwel, krijgen, alsof het kinderlijk eenvoudig is, binnen een handomdraai een pasklaar antwoord op papier. Er wordt gebakkenlucht aangeboden.”
Statigheid
“Er worden rapporten geschreven, projecten opgezet en richting gegeven aan de ontwikkeling van Suriname in een IMF-wereld van statistische idealen, diplomatieke sferen, vergaderingen, board meetings, conferenties, ontwikkelingshulp, kredieten en donaties. Maar de auteurs zijn niet instaat om de omgeving van het regeringsgebouw statigheid te geven door het schoon en functioneel te houden.”
HD
“Het monument ter nagedachtenis van alle slachtoffers, die gevallen zijn in Suriname door schending van mensenrechten vanaf 25 februari 1980, staat er zielig, vergeten en verwaarloosd bij. Suriname hecht zo te zien geen waarde aan zijn geschiedenis.
