Deel 5
(Eerbetoon aan Jeanne Sophie Everdine Redmond, Paramaribo – 14 januari 1907/18 september 1955).
Wijsneuzen, politici en andere rare klanten hebben vaak een blinde vlek, waardoor zij niet kunnen zien waar de problemen van Suriname wortelen. Ze zien niet wat er gaande is in het land, of willen er uit eigenbelang, niet van weten”, was het begin van een gedachtewisseling tussen politieke opponenten, die zich ophielden aan de Dr. Sophie Redmondstraat in de omgeving van de Volkskredietbank. Gewezen werd naar hangouderen en jongeren in onverschillige houding en standen.
Volksoptreden
“Je moet het zien als een stand, een tentoonstelling. Wij staan op de tribune en zien voor de deur van de VCB, het optreden van mannen, vrouwen, ouderen, jongeren, politie, veiligheidspersoneel van de bank en aangrenzende bedrijven, valutaverkopers, handelaren in goud en andere personen.”
Woede en frustratie
“De onfatsoenlijke etnisch geladen superlatieven die heen en weer vliegen, zijn een uitlaatklep voor woede en frustratie. Er wordt afgegeven op politieke beunhazen, slechte mensen door wiens doen, het volk niet in staat is om een behoorlijk bestaan op te bouwen.”
Het VHP-tienjarenplan
“Rustende sentimenten worden wakker geschud. Een visverkoper die zakendoet op de Centrale Markt, haalt met de woorden: ‘er wordt een balk doorgezaagd’, een fotokopie van een krantenartikel onder de kop ‘1962-1972: Het tienjarenplan van VHP om Suriname te hebben’, waarin de Haagse Post wordt geciteerd, werd tevoorschijn gehaald. Daarin werd door partijgenoot Stanley Kanhai de balkzagerij van Lachmon besproken, omdat hij zich niet kon verenigen met de doelen die de VHP zich had eigen gemaakt.”
Onafhankelijkheidsdoelen van de VHP
De VHP-doelen die uit de vergeten hoek werden gehaald, zijn: “…De onafhankelijkheid voor het aantal intellectuelen onder de Hindoestanen, dat der Creolen schromelijk overtreft. De economie van Suriname voor niet minder dan 85% in handen van de Hindoestanen te krijgen.”
Een Hindoestaanse politieke partij
“Een politieke partij voor alléén Hindoestanen, ongeacht hun geloof. Onze cultuur aan de inheemse bevolking opdringen, daar de ontwikkelde Creool zijn versnipperde cultuur miskent. De band met de landen in het Caraïbische gebied, waar de Hindoestanen in de meerderheid zijn, te verbeteren.”
Samenwerking
“Te zijner tijd in Paramaribo 10 kandidaten te stellen, aangezien de Creolen er geleidelijk toe overgaan tot oprichting van verschillende politieke partijen en zodoende zelf hun macht verkleinen. Samenwerken met anderen voor zoverre zij ons blindelings zullen volgen. Ervoor te waken dat een Creool nimmer gouverneur van Suriname wordt. De kooplust van de Creool te intensiveren…” Tot zover het citaat.
Niet tegen onafhankelijkheid
Een ander VHP-citaat uit het Rotterdams Nieuwsblad van 4 juli 1962 rond de viering van Keti Koti luidt: “De Hindoestanen zijn niet tegen onafhankelijkheid, doch daarmee liever wachten tot zij zelf de touwtjes in handen hebben.”
Waswas godo
“De woorden van Eddy Bruma: ‘Mi e warskow den san e prani waswas godo ondro mi sapatija bon’, zijn van toepassing op etnische sentimenten die leven in Suriname. Sophie Redmond verzette zich tegen deze en andere negatieve sentimenten. In 1950 deed zij, bij tussentijdse verkiezingen als onafhankelijke kandidaat mee aan de Statenverkiezing.”
Multi etnisch
De Nationale Partij Suriname (NPS) had de verkiezingen van 1949 gewonnen. De partij profileerde zich multi-etnisch en stelde bij tussentijdse verkiezingen William Juglal verkiesbaar. Politicus Hussain Ali was de kandidaat van de Verenigde Hindoestaanse Partij. De strijd ging voornamelijk tussen Redmond en Juglal.
Sophie na ondro Juglal na tapu
“Het was een felle, lage, smerige en gore strijd waarbij podiumtaal en etniciteit een venijnig cocktail vormden. Vanaf toen is het rassentiment door politici gebruikt en misbruikt om het volk van Suriname op te jutten, tegen elkaar op en onder druk te zetten. Tijdens de tussentijdse verkiezingen van 1950 was het lied ‘Sophie na ondro Juklal na tapu”, een suggestieve de gangmaker. Er werd gehobbeld en gebobbeld op het ritme. Het ging er zo banaal aan toe, dat Redmond zich uit de politiek terugtrok.”
HD
