De vakcentrale C-47 staat pertinent niet achter het herstelplan. Dit bevestigt de voorzitter van C-47, Robby Berenstein, tegenover Dagblad Suriname. Hij geeft aan dat C-47 compleet overgeslagen is bij het tot stand brengen van dit plan. Ook nadat de bond tezamen met BvL, ALS en FAL een deelreactie had uitgebracht aan de regering, is er geen luisterend oor geboden. Berenstein is van mening dat wanneer de reis naar koersstabiliteit gepaard gaat met een enorme explosie van prijzen en dus grote verarming, het weinig zin heeft.
Het herstelplan 2020-2022 is overigens op 18 maart in de regeringsraad goedgekeurd, het heeft het parlement echter nog niet gepasseerd. Het herstelplan is omkleed met 177 maatregelen en projecten om de economie te herstellen, waarvan 13 maatregelen betrekking hebben op het verlichten van de lasten voor de bevolking. De regering is het erover eens dat het herstelplan pijn zal doen. Berenstein vindt het niet boeiend dat er 13 maatregelen zijn uitgetrokken voor het sociaal vangnet. “Wij willen structureel werken aan de scheve economische en sociale verhoudingen, waarbij een sociaal vangnet overbodig is. Een sociaal vangnet (voedselpakketten en sociale uitkeringen) is een verouderde strategie, waarvan je sowieso uitgaat dat mensen in een dal terechtkomen”, accentueert Berenstein.
Daarover zou C-47 graag van gedachten willen wisselen met de regering, echter is die gelegenheid nimmer geboden. Dit, terwijl Ravaksur en PWO wel zijn uitgenodigd. “Er is op een gegeven moment gebeld naar de Financiënminister en er werd gezegd dat we op het programma staan om ontvangen te worden, maar dat is nooit gebeurd. We maken een wezenlijk deel uit van de vakbeweging, dus de regeringsraad mag weten dat wij niet achter het herstelplan staan”, maakt de C-47-voorzitter duidelijk. Hij ging niet in op de details van dit plan waarmee C-47 bezwaar heeft. Dat wil de bond zelf met de regering bespreken.
In de samenwerking met IMF is het voor Berenstein van belang wat de voorwaarden zijn om richting herstel van de economie te gaan. “Wij kijken naar groei en ontwikkeling. Wij vinden ook dat andere mogelijkheden bekeken moeten worden. Koersstabiliteit heeft bij ons de hoogste prioriteit, want het is de koers die alles in de economie bepaalt.” Hij benadrukt dat het geenszins de bedoeling is dat terwijl het gras groeit, sterft het paard. “Wij willen geen koersstabiliteit, waarbij we te maken krijgen met een enorme explosie van prijzen en grote verarming voordat de koers gaat stabiliseren. Dus als IMF komt met recepten waar we sterke verarming gaan hebben, dan heeft het voor ons geen zin.” Indien IMF wel bereid is te luisteren naar de noden en daarop in te spelen, dan ziet Berenstein wel een reële mogelijkheid voor sanering van de economie. Hij begrijpt dat onder de huidige omstandigheden de regering weinig mogelijkheden heeft voor financiën. “Wat ons betreft zijn er andere mogelijkheden.” C-47 wacht nog steeds op een uitnodiging om daarover met de regering te praten.
