Osodresi en traditionele geneeskunde bestaan voor de westerse wetenschap, vertelt landbouwdeskundige Iwan Wijngaarde, een echte plantenkenner en in het bezit van de botanische tuin Prakwaki. Hij noemt osodresi: “medicijn volgens traditie” en zet uiteen dat de wetenschap zaken die men ontdekt in planten, omzet in chemische medicijnen om ziekten te genezen. “In 2002 is er een conferentie geweest over medicinale kruiden vanuit Caribische landen.” Wijngaarde zat in het organiserend comité, als voorzitter van het dagelijks bestuur. “Er is intensief gewerkt aan de totstandkoming van Carapa Suriname, waarin het werk met kruiden voortgezet kon worden. Uiteindelijk werd dit initiatief geboycot”, merkt Wijngaarde op. “De intentie was aanwezig om een link te hebben met andere Caribische landen.” Wijngaarde betreurt het dat het initiatief toen niet is gelukt. Hij bevestigt het grote belang van de wetenschap. Naast die wetenschap wil hij ook de aandacht leggen op wat mensen zelf kunnen doen. “Daar wordt te weinig aandacht aan besteed.”
Wijngaarde is er voorstander van dat mensen, die zich in de wereld van de osodresi hebben onderscheiden, meer aandacht voor hun positieve bijdrage krijgen. “Want er zijn heel wat oplichters in het veld, maar ook bij mensen die met de wetenschap bezig zijn heb je grote verschillen in kwaliteit. Door de succesvolle beoefenaren in beeld te brengen en deze goed te rangschikken, kan de overheid meer inzichten verkrijgen, die niet zijn gebaseerd op de westerse invalshoek.” Wijngaarde is voorstander van toevoeging van de traditionele kennis aan de westerse benadering. “Er is heel wat dat men nog niet weet.” Via ondersteuning kan de beoefening organisatorisch verbeterd worden. Er gaat natuurlijk ook wat mis. Volgens mediaberichten afgelopen weekend zou iemand een osodresi hebben gehad en daar aan zijn overleden. Wijngaarde licht toe dat zulke zaken ook in de westerse benadering verkeerd kunnen uitpakken. “Laten wij alvast een beleid ontwikkelen om de mensen, die werkelijk positieve resultaten boeken, onder de aandacht brengen, zodat automatisch zwakke schakels uitvallen.” Voor Wijngaarde is dit nodig, omdat er landen zijn die dergelijke kennis ontwikkelen. Hij ziet ook voor het parlement een taak weggelegd om mee te werken aan een betere structuur.
RB
