Het is al enige tijd bekend dat personen, die zich op straat begeven tijdens de uren waarop de avondklok geldt, het risico lopen opgepakt te worden door de politie en te worden overgebracht naar het terrein van de Politie Academie. Natuurlijk overtreed je als burger wet- en regelgeving, dan kan daar een sanctie op staan. Dat geldt ook voor overtreders van de avondklok. Maar de wijze waarop overtreders van de avondklok door de politie worden behandeld, getuigt niet in alle gevallen van fatsoen en begrip. Dat blijkt uit het relaas tegenover de redactie van Dagblad Suriname van een 49-jarige vrouw, die afgelopen week op een avond plotseling belandde op het terrein van de Politie Academie.
De vrouw vergezelde haar man in de auto. De man, die letsel heeft aan een voet, had daarom zijn vrouw meegevraagd om te helpen bij zijn werk. Hij had een dispensatiebrief en mocht dus op straat zijn. Maar zijn vrouw beschikte niet over een dispensatiebrief. Toen ze werden staande gehouden door agenten, bleken die geen oor te hebben voor het verhaal van de man en zijn echtgenote. Ze toonden geen begrip, maar leken slechts gefocust te zijn op het binnenbrengen van weer een avondklokovertreder, hoe onschuldig feitelijk die overtreder ook was. De politie was onverbiddelijk: de vrouw moest mee naar de Politie Academie.
Uit haar verhaal wordt al snel een ding duidelijk: de politie lijkt opgepakte overtreders van de avondklok, waaronder personen die door een samenloop van omstandigheden ongelukkigerwijs op straat waren tijdens de avondklok, niet correct en netjes te behandelen, te bejegenen. De vrouw schetst een beeld waaruit blijkt dat je als onschuldige overtreder als een heuse ‘crimineel’, een verdachte, wordt behandeld, wordt toegesproken door een inspecteur van politie, die kennelijk de leiding had. ‘Ik heb dit voor het eerst meegemaakt, maar dan zie je hoe de politie omgaat met je’, zegt de vrouw. ‘Het gedrag van een inspecteur was niet correct.’
‘Zo kunnen we toch niet met elkaar omgaan?’
De vrouw heeft haar verblijf op het terrein van de academie als onplezierig ervaren. ‘Je zit op een ongemakkelijk stoeltje. Het is een open hal. De wind waait erdoor en het is koud. Ik had niets uit de auto mee kunnen nemen, geen eten, geen drinken. Niets is aanwezig op het terrein, geen drinken, niets. En je moest zelfs voor het toilet betalen, SRD 2,50! Zo kunnen we toch niet met elkaar omgaan? Die inspecteur gebruikte zelfs termen om tot iemand te praten. Van ongeveer half tien ‘s avonds tot vijf uur in de ochtend zat ik als een gevangene op een ongemakkelijk stoeltje, in de kou en wind. De politie luistert niet naar je. Je moet je mond houden en plaatsnemen.’ Overigens, de vrouw moet ook nog een zogenaamde bestuurlijke boete van SRD 350 betalen, maar dat heeft ze nog niet betaald. De afdeling Voorlichting bij het Korps Politie Suriname was – vooralsnog – niet bereikbaar voor een reactie.
PK
