De groeiende maatschappelijke onzekerheid onder het Surinaams Volk
In dit verband kijken wij in de richting van onze huidige regeringsautoriteiten. Ons bekruipt het bange gevoel dat de huidige regeringscoalitie met VHP, ABOP, NPS en PL, niet gaan voor duurzame ontwikkeling. Men richt zich veel meer op korte termijn zaken waarbij de macht een voorname plaats inneemt. Onze huidige regeringsautoriteiten werken volgens hun trial en error beleidsstrategie. Het gevolg hiervan is dat in toenemende mate werkloosheid, afnemende koopkracht, teleurstelling en maatschappelijke onzekerheid bij de gewone mensen ergere vormen aanneemt. De regering stevent regelrecht af richting desintegratie van de Surinaamse samenleving. Zulks vanwege het vernietigende financieel sociaal economisch beleid en ook het gemis aan solidariteit naar de samenleving toe. Laten wij op basis hiervan het volgende vaststellen!
Een goede en verantwoordelijke regering mag of zal nooit als eerste prioriteit hebben de volgende verkiezingen. Zij zal als haar eerste prioriteit moeten hebben de educatie, als ook welvaart en welzijn van het volk.
Helaas, deze huidige Surinaamse regering (VHP+) is nauwelijks zes (6) maanden aan de macht. De VHP voorzitter tevens president van Suriname heeft intussen ook al voor zijn partij de komende verkiezingscampagne aangekondigd.
De beoordeling hiervan laten wij over aan het denkvermogen van de vele burgers van dit mooie land die met de dag verder gebukt gaan onder de steeds toenemende problemen.
Er is duidelijk geen sprake van een rationele selectie volgens criteria van effectiviteit. De resultaten gaan dan ook uitblijven. Wat ook is opgevallen is het ontbreken van een methodologische systematiek naar de besluitvorming. De oplossing van het probleem blijft uit. En van het steeds slechter worden van het financieel sociaal economisch leven van de burger is het einde nog niet in zicht.
Volgens het Comité voor modernisering kan de overgangsfase van 2015 naar 2017 in ons land, in zijn algemeenheid gekarakteriseerd worden als een periode van financiëel-economische terugval. De financiële uitdagingen die er toen waren zijn o.a. de veel omvattende, onvoorstelbare en negatieve repercussie voor de nationale inkomsten uit de exploitatie van onze natuurlijke hulpbronnen. Dit vanwege de blijvende en steeds toenemende grillen van de internationale grondstoffen markt.
Ook de stopzetting van de bauxiet- en aluminiumindustrie heeft zijn weerslag gehad. De financiële positie van ons land kwam hierdoor onder enorme druk te staan. Een situatie die geen mooie belofte voor de toekomst van ons geliefd land leek in te houden. Maar de toenmalige Surinaamse regering met haar coalitiegenoten hebben samen met onze gezagdragers en het volk de hoop niet opgegeven en zijn toch nog vol goede moed onze veelbelovende toekomst tegemoet getreden. We kijken uit naar een toekomst van vooruitgang.
Het herstel- en stabilisatieprogramma van de toenmalige regering zou naar de mening van de toenmalige oppositie onvoldoende basis hebben voor het vertoonde optimisme. Vervolgens komt er een storm van geplande activiteiten, o.a. de creatie van het IMF spookbeeld door de toenmalige oppositieleider, de VHP.
Gelukkig dat gedurende vrijwel de gehele overgangsperiode 2015-2017 de Surinaamse samenleving heel trots overeind is gebleven. We waren weliswaar geschokt door het verlies van arbeidsplaatsen en de dalende koopkracht. Ddit had ook een hoge inflatie tot gevolg. En gelukkig; de Surinaamse samenleving doorstond de grote sociaal economische en financiële uitdagingen.
De combinatie van een rationele levensstijl, vrijheid van denken en een moderniserende bureaucratische organisatie van het totale regeringsapparaat vormde de architectuur voor de toen ontstane nieuwe Surinaamse ontwikkelingsstrategie.
De eerste onaanvaardbare hoge inflatie is uiteindelijk teruggebracht naar het niveau dat internationaal aanvaardbaar is. Zijne Excellentie meneer de president, de batterij van deskundigen en de vele geïnstalleerde commissies, U weet het of niet, maar telkens wanneer in de samenleving de structurele differentiatie toeneemt zal de aandacht vooral uitgaan naar efficiëntie en effectiviteit en zeer zeker ook naar kostenbesparende doelmatigheid.
Dat betekent dat men koortsachtig en met vereende kracht op zoek zal gaan naar de juiste en meest bruikbare methoden, technieken en procedures om de gespecialiseerde taken zo goed mogelijk op elkaar af te stemmen en ook zo succesvol mogelijk te laten verlopen”.
Dit weten de ver gemoderniseerde samenlevingen en landen ook wel uit opgedane kennis en ervaring. Kijkt u maar naar o.a. China, America, België, Nederland, de internationale instituties en organisaties als ook het IMF en de vele financiële instellingen op het financiële krachtenveld.
Vandaar de ondersteuning, middels financieringen/ leningen toen van uit de internationale gemeenschap aan de Surinaamse regering en/ of de Surinaamse samenleving. Hierover kan men kijken naar onze nationale bedrijven. Staatsolie is uitgegroeid tot een miljarden onderneming.
EBS, SWM, TELESUR en SLM hebben zich ontwikkeld tot High-Tech bedrijven en zijn van zeer strategische waarde voor de verdere ontwikkeling van de staat Suriname en/of de samenleving. Vermeldenswaard is dat ons land ook haar eigen Hydro Krachtcentrale heeft mogen noteren. Dit is een zeer belangrijke randvoorwaarde voor de verdere ontwikkeling vooral in de industriële sector.
Vermeldenswaard is ook, dat de Onafhankelijke Republiek Suriname toen niet bij de internationale financiële instanties geboekt stond als wanbetaler. Een feit wat nu wel het geval is.
De regeringsautoriteiten uit de periode 2010 – 2020 hebben een zekere mate van solidariteit ge-etaleerd. Het was meer dan verbondenheid; het was vervuld met de geest van objectiviteit. De getoonde solidariteit was niet voor een bepaalde groep; het gold voor de totale Surinaamse samenleving. Het gold voor alle mensen. De regering van toen zag het als hun verplichting om mensen die beneden een bepaalde levensniveau dreigden te komen, te ondersteunen. Daarnaast leverde de staat een aantal diensten aan een ieder die zulks nodig had enkel en alleen om de mensen weerbaar te maken om het harde leven tegemoet te treden .
Jammer, maar deze vorm van verantwoordelijkheidsbesef wordt helaas door de huidige regeringsautoriteiten bekritiseerd als te zijn verspilling van overheidsfinanciën.
De gedragingen en handelingen voortvloeiend uit het falend beleid van de huidige Surinaamse regering doet ons helemaal niet goed. Het resultaat tot nu toe is dat er enorm veel onnodige schade wordt geleden en ook dat er teveel grote offers moeten worden gebracht. Wij stevenen als het ware regelrecht af naar een niet vol te houden onzekerheid.
Comité voor Modernisering.
E. Castelen.
